Cleva schreef:ranetje schreef:
Op welk gebied zou je ze transparanter willen hebben?
Eerst wil ik zeggen dat het niet mijn eigen behoefte is.
Ik woon net over grens maar ben ook dagelijks in Zuid-oost Gelderland waar vrij veel gejaagd wordt en de wildstand is prima.
Ik ken jagers en spreek ze ook over de jachthobby en ik vind ze tijdens dat gesprek meestal benaderbaar en genuanceerd. Ik zie niet minder passie voor en kennis van de natuur dan bij mijn anti-jachtvrienden.
Wat wel een verschil is dat de jagers meestal enorm slecht met kritiek om kunnen gaan.
Ze voelen zich kennelijk zo in een hoek gebokst dat ze zich alleen nog maar bedienen van makkelijke opmerkingen en gegrijp naar onheuse beweegredenen. Zoals verkeersveiligheid en de bedrijfsvoering van boeren.
Eén enkele jager blijft steevast bij "Omdat ik het mag en omdat ik het wil." en dat is een onbreekbare barrière voor elke kritiek.
Het andere uiterste is een groep jagers die op 5 meter van mijn huis aan het schieten was. Ik heb ze er op aangesproken dat dat niet aan de orde ging zijn en ik kreeg domweg geen antwoord. Er werd met een lollig gezicht gezwaaid en dat was het.
Nu snap ik heus wel dat ze met vuurwapens bezig zijn en concentratie de bedoeling is maar dan nog kun je de boel even procedureel staken om de bewoner van het perceel te woord te staan.
Vorig jaar was er hier een jacht tegenover het (andere) huis. Er is geen parkeergelegenheid dus ik zet zelf de auto even aan de volle kant om te zeggen dat ik nabije parkeergelegenheid en een WC heb.
Ik wacht even netjes tot er rust in het spel is en spreek die meneer aan.
Dat gezicht sprak boekdelen. Ze gaan er bij voorbaat vanuit dat je radicaal anti en dus lastig bent.
Het is niet dat ik het niet snap maar dat moet niet! Zo ga je niet met gedrag in de openbare ruimte om.
Dat wegwuiven lijkt een verstokte houding geworden te zijn en omdat ik een ouwe lul ben die inmiddels het een en ander weet kan ik met enige zekerheid zeggen dat standaard wegwuiven van kritiek maar één resultaat kan hebben en dat is dat je uiteindelijk domweg uit het gesprek gezet wordt.
Mensen die niet meepraten, praten niet meer mee en dat is lastig als je van vergunningen afhankelijk bent.
We hadden het over transparantie.
Ik denk dat je niet op vragen moet wachten. Je moet je informatie over wat je doet en waarom je het doet actief aanbieden.
Gewoon op een site op internet.
Niet met naam en toenaam maar een google maps app met jachtpartijen, de aktes en waarom die aktes afgegeven zijn. Hoeveel en welk soort dieren er genomen zijn. Wanneer je geweest bent en wanneer je weer komt.
En ook een informatiepamflet op de plaats zelf.
Je moet je realiseren dat mensen het schokkend vinden dat je buiten loopt te schieten. Dan hebben we het nog niet eens over dode dieren. Gewoon het feit dat er iemand met een geweer rond loopt is voor heel veel mensen al heel erg wonderlijk.
Dit zijn mensen die op hun zondagse fietstochtje een dode eend langs de weg zien en daar echt even mee bezig zijn. Soms bellen ze een dierenambulance.
"Hallo. Met Ria. Er ligt hier een eend."
"Dag Ria, ik heet Johan. Waar ligt de eend? "
"Wim en ik zijn aan het fietsen. Dat doen we altijd op zaterdag. Ik weet het adres niet."
"Waarom ligt die eend daar? Is hij ziek?"
"Nee dood!"
"Ria, weet je wat je doet. Leg maar een zakdoekje over zijn gezicht en dan komen we hem straks halen."
"Oke. Arme eend. Dag Johan."
"Dahag. Ria."
Ze bestaan, Nettie. Ik ken ze. "Ze" als in meervoud.
Het zijn er heel erg veel.
Als je wil dat mensen begrijpen dat er mensen met geweren rondlopen die herten doodschieten dan heb je een flinke klus voor de boeg.
Als je een breed draagvlak wil zien dan moet je dat brede draagvlak cultiveren. Echt vanuit de basis.
Spotjes na Goede Tijden en Boulevard om uit te leggen wat je doet en waarom.
Zolang je niet met hele grote gebaren voorkauwt waarom je bambi dood schiet kun je er op rekenen dat het over 10 jaar einde oefening is.
In een land met een "partij voor de dieren" heb je als jagerij geen schijn van kans zonder een enorm en langdurig media-offensief.
Het zal misschien niet tot de mogelijkheden behoren maar weet wel dat de gemiddelde burger in misselijke woede ontsteekt als ze een labrador met een eend in de bek zien.
En ja, dat is hypocriet maar je bent afhankelijk van draagvlak en dat wordt je nu eenmaal niet van god gegund.
Een beetje amateuristisch gestelde vragen beantwoorden zet totaal geen zonden aan de dijk. Dat is echt veel te weinig moeite.
Maw alle zwijnen zijn toen afgeschoten. Tot zover beheer. Gelukkig is een klein groepje Duitsland in gerend en is er een nieuwe populatie ontstaan. Maar wel een met veel minder genetische diversiteit en een die er bijna niet meer was. Dat ze op de Veluwe op zwijnen moeten jagen snap ik. Ik snap ook dat ze dat hier in Duitsland doen in het omheinde bos hier in de buurt. Daar barst het van de zwijnen. 
De patrijs is bejaagd tot hij bijna uitgestorven was. Gelukkig is dat nu verboden maar het mocht nogal lang terwijl de soort enorm aan het afnemen was. Precies wat er nu met de eend gebeurd. Eendenjagers gaan natuurlijk niet zo heel snel aangeven dat ze beter kunnen stoppen met hun hobby. Meestal trekken externe partijen aan de bel. Dan wordt de jacht onder dwang gestopt.