Leiders en volgers

[_Spiza]

De bijtincidenten waren bij mensen die met hun hand boven het hoofd kwamen en bij zijn eten. Het zal een combinatie van factoren zijn geweest wat tot het gedrag heeft geleid maar ik ben er wel van overtuigd dat een van die factoren dominantie is/was.
Sinds dat ik straker en consequenter op zn opvoeding zit, zijn er geen incidenten meer geweest. Wat ik al zei dus: het werkt perfect voor hem

Het ras wil wel wat zeggen over het karakter maar het lijkt me beter niet alle honden van een ras een stereotype aan te smeren. Naar het individu kijken en daarop de opvoeding/'leiderschap' aanpassen verdient mijn voorkeur.

Bij iedere hond werkt daarom wat anders. Een stabij hier in de buurt zou goed de strenge consequente opvoeding kunnen gebruiken die ik hanteer.

Het is ook (gelukkig) geen probleemhondje hoor. Maar als je een vinger geeft...

[malinois]

Nou ik zou voernijd bij lange na niet maar zo onder t kopje dominantie scharen. Evenals hem van bovenaf benaderen. Eerder onzekerheid....

[_Spiza]

Daarmee impliceer je dat hij eens ervaren heeft dat het afgenomen is. Maar deze gedragingen waren vanaf het begin (pup) al aanwezig. Wat zou dan volgens jullie de aanleiding zijn voor dit gedrag.

Ik blijf het overigens bij dat dominantie een van de factoren is. (In andere woorden: niet alleen dominantie)

[Fotogravinnetje]

Pups onderling leren al hun eigen voer/speeltje te verdedigen als ze dat waardevol vinden.
Ik raak er hoe langer hoe meer van overtuigd dat het gros van de grommen, grauwen, snauwen en knauwen komen door onzekerheid en onduidelijkheid. Daarom werkt het stellen van regels zo goed: ze krijgen duidelijkheid, weten waar ze aan toe zijn, krijgen daardoor meer grip op wat er om hen heen gebeurt, raken daardoor wat van hun onzekerheid kwijt en hoeven dus minder van dergelijke signalen te gebruiken. Echt dominante honden hebben meestal geen snauw nodig: hun houding dwingt al voldoende respect af

[_Spiza]

Wat dacht je van aangeboren? Dit soort gedrag is niet aangeleerd, wel versterkt doordat mensen vinden dat ze alles zonder meer van hun hond moeten kunnen afpakken. De hond verwacht respect voor zijn spullen en beschouwt de eisen van die mensen dus als zeer ongepast en gestoord gedrag. Hij verdedigt zijn rechtmatig eigendom dus.

Misschien dat wij niet helemaal gelijke definities hebben van 'dominantie'. Maar een hond die iets 'heeft' (incl. eten) is daar dan toch in een bepaalde vorm dominant over en straalt dan toch die dominantie uit naar zijn omgeving om aan te geven dat het 'van hem' is?

[DeDiana]

Wat dacht je van aangeboren? Dit soort gedrag is niet aangeleerd, wel versterkt doordat mensen vinden dat ze alles zonder meer van hun hond moeten kunnen afpakken. De hond verwacht respect voor zijn spullen en beschouwt de eisen van die mensen dus als zeer ongepast en gestoord gedrag. Hij verdedigt zijn rechtmatig eigendom dus.

Misschien dat wij niet helemaal gelijke definities hebben van 'dominantie'. Maar een hond die iets 'heeft' (incl. eten) is daar dan toch in een bepaalde vorm dominant over en straalt dan toch die dominantie uit naar zijn omgeving om aan te geven dat het 'van hem' is?

Nou, als je alle honden dominant gaat noemen die hun eten niet zomaar af willen geven, zijn er ineens heel wat meer dominante honden Er zijn hele roedels honden die hun eten echt niet met elkaar willen delen, zijn die dan allemaal dominant ten opzichte van elkaar?

Ik zie het ook meer als onzekerheid (bang zijn dat iets afgepakt wordt, weinig vertrouwen in de omgeving of mensen/andere dieren). Ik ken bovendien genoeg dominante honden waarbij je zonder problemen alles kunt afpakken en onzekere of onderdanige honden die hun voer of kluif met hand en tand verdedigen. Ik denk dus dat het helemaal niet samenhangt met dominantie.

[Sulluna]

Wat dacht je van aangeboren? Dit soort gedrag is niet aangeleerd, wel versterkt doordat mensen vinden dat ze alles zonder meer van hun hond moeten kunnen afpakken. De hond verwacht respect voor zijn spullen en beschouwt de eisen van die mensen dus als zeer ongepast en gestoord gedrag. Hij verdedigt zijn rechtmatig eigendom dus.

Misschien dat wij niet helemaal gelijke definities hebben van 'dominantie'. Maar een hond die iets 'heeft' (incl. eten) is daar dan toch in een bepaalde vorm dominant over en straalt dan toch die dominantie uit naar zijn omgeving om aan te geven dat het 'van hem' is?

Nee. Een hond die iets heeft, heeft iets. Punt. Dat hoor je niet af te pakken en doe het wel en de hond vertoont "nijd", heeft dat i.m.o. niks met dominantie te maken maar met normaal hondengedrag.

Suus is heel onderdanig, staat helemaal onderin ook als hier een grotere roedel is. Echter, wanneer je haar bot wilt afpakken gaat de lip omhoog en komt er een grom. Terwijl die hond geen enkele vorm van dominantie vertoont, maar dan ook echt niet.

Het is eerder niet normaal gedrag, als je alles zo maar kan afpakken. Al vinden mensen dat gedrag fijner en worden sommige honden erop getraind dat zij dingen kunnen afpakken. Aangeleerd gedrag dus. Zo heb ik dat bij Luna ook aangeleerd dat ik dingen weer van haar af mag pakken. Dat vond mijn GT toen een goed idee (waarom geen idee) Van Luna kan je dus alles afpakken zonder nijd, maar zij is zeker wel een (stabiele) dominante teef. Een echte alpha. Al pak ik nooit wat af, maar luisterde toen heel braaf naar mijn GT

Als ik mijn honden wat geef, laat ik ze met rust. Onderling laten ze elkaar ook met rust. Als ik dan toch echt het moet hebben, dan ruil ik het tegen iets anders en dat gaat prima.

[_Spiza]

Nee. Een hond die iets heeft, heeft iets. Punt. Dat hoor je niet af te pakken en doe het wel en de hond vertoont "nijd", heeft dat i.m.o. niks met dominantie te maken maar met normaal hondengedrag.

Dominantie is: " als iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest ". Als je dat dan nijd wil noemen, prima even goede vrienden maar we hebben het dus over hetzelfde. punt is dat de hond macht uitoefent over het eten/bot naar jou toe. Lijkt mij de definitie van dominantie.

Ik ben het overigens met jullie eens dat er een aandeel onzekerheid ook in zit (begrijp me niet verkeerd). Een hond die het idee heeft dat hij zn eten nooit terug zou krijgen, zou naar mijn idee 'heviger' kunnen reageren dan een hond die 'vertrouwd' dat zn eten er na 2 minuten weer staat.

[Marjoleine]

Mijn stabij is (als enige van Nederland gok ik ) zo zacht als boter maar toch beet ze me bijna toen ik haar een stuk knars wilde afpakken vandaag.
Met dat soort dingen bijt ze gewoon.
Ze is niet dominant, allesbehave zelfs. Daar heeft het dus ook niks mee te maken.
Ik hang er dan een lijn om, dan kalmeert ze direct, en vervolgens ruil ik, en kan ik het gewoon pakken.

Ik pak verder nooit af trouwens, maar soms heeft ze iets dat niet voor haar is, en dat dient ingeleverd. En soms moet ze inleveren vanwege het hevige verdedigen. Ze bijt ook de andere honden namelijk.
Het is geen nijd of dominantie, het is bezitsdrift en dat accepteer ik niet omdat ik niet wens dat een hond hier bijt vanwege ziets.
Opeten prima, verdedigen en daarin doorslaan niet prima.
En doninantie is dat dus niet, hooguit van mij als ik het afpak.

[63673J]

Dominantie is: " als iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest ". Als je dat dan nijd wil noemen, prima even goede vrienden maar we hebben het dus over hetzelfde. punt is dat de hond macht uitoefent over het eten/bot naar jou toe. Lijkt mij de definitie van dominantie. (...)

De hond heeft op dat moment juist helemaal geen macht; had hij dat wel, dan zou jij het om te beginnen al niet in je hoofd halen om dat bot weer van hem af te pakken, sterker nog, jij zou hem helemaal geen bot geven, hij zou jou een bot geven. De hond verdedigt zijn bezit terecht tegen de pestkop die hem eerst een bot geeft en het daarna weer wil afpakken.

[63673J]

De verwarring komt door 'dominant' als een vaste karaktertrek te beschouwen. Het is veel helderder om dominant en submissief te gebruiken als beschijvingen van een interactie tussen honden. Als je goed kijkt naar honden zie je dat bij een interactie tussen hond A en hond B bv hond A de overhand kan hebben, dus in die situatie dominant is. In een interactie met hond C kan diezelfde hond A submissief gedrag vertonen en is hond C dominant. Maar hond C kan weer submissief zijn tov hond B in een andere situatie.

Zelfverzekerd of onzeker zijn weer wel karaktertrekken, honden zijn meestal consistent zelfverzekerd of juist onzeker in allerlei situaties.

[malinois]

Nee. Een hond die iets heeft, heeft iets. Punt. Dat hoor je niet af te pakken en doe het wel en de hond vertoont "nijd", heeft dat i.m.o. niks met dominantie te maken maar met normaal hondengedrag.

Dominantie is: " als iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest ". Als je dat dan nijd wil noemen, prima even goede vrienden maar we hebben het dus over hetzelfde. punt is dat de hond macht uitoefent over het eten/bot naar jou toe. Lijkt mij de definitie van dominantie.

Ik ben het overigens met jullie eens dat er een aandeel onzekerheid ook in zit (begrijp me niet verkeerd). Een hond die het idee heeft dat hij zn eten nooit terug zou krijgen, zou naar mijn idee 'heviger' kunnen reageren dan een hond die 'vertrouwd' dat zn eten er na 2 minuten weer staat.

Je kunt een hond prima aanleren dat iets aan de baas geven, of dat nou eten of een teergeliefd speeltje is, leuk is, iets oplevert waar je als hond blij van wordt. Je kunt je hond leren dat als jij de bak weghaalt, die ook weer terugkomt en dat hij zich daar dus geen zorgen over hoeft te maken. Maar er van uit gaan dat je dat 'moet kunnen' omdat de hond anders dominant is is niet juist, het is voor de hond 'raar' gedrag van de baas en kan dus aanleiding zijn om steeds fanatieker te gaan verdedigen.
Je bent als baas ook niet 'dominant' als je onder dwang iets van je hond afpakt. Je bent in de ogen van de hond gestoord en onbetrouwbaar.

Dit dus!

[Marjoleine]

Je bent als baas ook niet 'dominant' als je onder dwang iets van je hond afpakt. Je bent in de ogen van de hond gestoord en onbetrouwbaar.

Oh.
Nou, dat ben ik dan dus.

[malinois]

Mijn honden zijn tegenover elkaar behoorlijk fel op hun eten maar ik kan alles pakken en desnoods uit hun bek halen. Daar hebben we uiteraard op geoefend maar het was om te beginnen al nooit een punt. Terwijl de relatie tussen de honden heel duidelijk is. Pa is de baas en zoon heeft als het erop aankomt uitsluitend lege briefjes in te brengen. Daar zijn ze het samen ook over eens. Maar pa haalt het echt niet in z'n hersens om lekkers of eten van zoon te willen gaan afpakken. Gewoon niet.

Van begin tot t eind zo herkenbaar!

[_Spiza]

De verwarring komt door 'dominant' als een vaste karaktertrek te beschouwen.

Ik zie inderdaad in hoe jullie hier tegen aan kijken en wanneer ik: "heeft dominante karaktertrekjes..." had gezegd ipv "is dominant..." de discussie een andere wending had gehad.

[malinois]

Kijk... ik heb nog 2 reuen nu vader en zoon. Hiervoor had ik de oma van de oudste ook nog. Pa is de 'dominantste' van de 2 reuen. Maar bij oma had hij niks in te brengen. Is t dan een dominante hond?
Nee hij kan in een bepaalde situatie bij een bepaalde hond dominant zijn terwijl hij 1 minuut later bij een andere hond de ranglagere is.
Overigens hoeft hij zijn 'dominantie' geen kracht bij te zetten. De situatie is heel duidelijk en een blik is genoeg. Dat was ook zo tussen oma en hem trouwens.

[Marjoleine]

Je bent als baas ook niet 'dominant' als je onder dwang iets van je hond afpakt. Je bent in de ogen van de hond gestoord en onbetrouwbaar.

Oh.
Nou, dat ben ik dan dus.

Dat je het maar weet

Of je hebt gewoon, in dit geval, een goede relatie met je hond en ze accepteert dat jij dat nou eenmaal graag wilt. Hoe raar het ook is. Je bent een mens tenslotte en geen hond.

Dat heb ik met allemaal en ik wens gewoon niet dat ze random om zich heen gaat bijten als ze zoiets heeft. Het is alleen met sommige dingen, bv knars dus.
Ik wens geen hond in mijn enkel als ik langs loop dus mag ze inleveren. Aangezien ik random bijten vanwege knars net zo goed gestoord en onbetrouwbaar vind.
Dus.

Verder is ze een lam overigens.

[ranetje]

Nee. Een hond die iets heeft, heeft iets. Punt. Dat hoor je niet af te pakken en doe het wel en de hond vertoont "nijd", heeft dat i.m.o. niks met dominantie te maken maar met normaal hondengedrag.

Dominantie is: " als iets of iemand meer invloed of macht heeft dan de rest ". Als je dat dan nijd wil noemen, prima even goede vrienden maar we hebben het dus over hetzelfde. punt is dat de hond macht uitoefent over het eten/bot naar jou toe. Lijkt mij de definitie van dominantie.

Ik ben het overigens met jullie eens dat er een aandeel onzekerheid ook in zit (begrijp me niet verkeerd). Een hond die het idee heeft dat hij zn eten nooit terug zou krijgen, zou naar mijn idee 'heviger' kunnen reageren dan een hond die 'vertrouwd' dat zn eten er na 2 minuten weer staat.

Eens gegeven blijft gegeven.
Dat geldt al voor de kleinste pup die iets lekkers heeft gekregen.
Hij moet er op kunnen vertrouwen dat dat eten gegeven wordt en dan niet weggehaald wordt om na een paar minuten weer tevoorschijn te komen.
Dat is voor een hond een wereldvreemde handeling.
Vanuit de hond gezien ben je op zo'n moment ontzettend onduidelijk en juist daar is niets normaals aan.
Baknijd kan je verminderen door iets lekkers bij het voer te doen, niet door het voer af te nemen en weer terug te geven.

Juist door het vertrouwen dat je op die manier opbouwt kan je dingen waarvan je niet wilt dat de hond dat opeet d.m.v. ruilen afnemen.
Of soms even afnemen om te controleren en dan weer terug te geven.

Mijn honden zijn zover dat, als ik niet weet wat ze vast hebben, ze gewoon loslaten (op de grond laten vallen) als ik vraag wat ze vast hebben.
Als het niets ernstigs is mogen ze het verder meenemen ("pak maar") en anders neem ik de hond mee en pak ik het object op en stop het in mijn zak (of in een poepzakje als het iets smerigs is).

[_Spiza]

Even voor de duidelijkheid, dat van mij (wat je dikgedrukt hebt gemaakt) was slechts een voorbeeld.

Als ik zo het een en ander terug lees over het voedselnijd (lees 'bewaken van voedsel') issue zie ik dat de schrijvers vrij eensgezind zijn . Het wordt omschreven als "aangeboren", "normaal hondengedrag" en het "eens gegeven blijft gegeven" & "wegnemen komt raar over naar de hond" zie ik ook verschillende mensen zeggen. Hierboven heeft ranetje het ook over "verminderen van baknijd" en wordt niet gesproken over afleren.

Klopt mijn interpretatie dan als ik zeg dat de meerderheid van de mensen hier baknijd/voedselnijd/bewaken van voedsel niet als iets bijzonder 'slechts' wordt gezien maar iets dat bij veel honden aanwezig is en wordt 'gedoogd'(?).

Overigens Ranetje, jouw methode om baknijd te verminderen (iets erbij geven). Klinkt erg interessant. Ik denk dat deze positieve manier best effectief bij mijn hond kan zijn. Zo had ik het nooit bekeken, thanks

[DeDiana]

Klopt mijn interpretatie dan als ik zeg dat de meerderheid van de mensen hier baknijd/voedselnijd/bewaken van voedsel niet als iets bijzonder 'slechts' wordt gezien maar iets dat bij veel honden aanwezig is en wordt 'gedoogd'(?).

In mijn geval: ik vind het normaal/natuurlijk gedrag, maar het kan wel onwenselijk zijn (de extreme gevallen). Mijn honden verdedigen allemaal hun eten ten opzichte van elkaar, ook de ranglaagste doet dat. Maar dat is hooguit een grom of een snauw en omdat ze elkaar met rust moeten laten tijdens het eten, zorgt dat dus verder niet voor problemen. Ze kunnen ook gewoon vreedzaam samen naar brokjes zoeken in de tuin bijvoorbeeld.

Ik kan alles zo afpakken bij mijn honden, maar sommige vreemden kunnen dat bij Mila niet. Dat vind ik inderdaad geen probleem, ik zorg ervoor dat die situaties niet voorkomen en als er iets afgepakt moet worden, doe ik dat. Ik heb er verder nooit op getraind of zo, alleen af en toe iets in de bak erbij gegooid.
Als een van mijn honden echt extreme voernijd zou hebben - en dan bedoel ik dat hij flink gaat grommen of uitvallen als iemand drie meter verderop staat en helemaal niet eens naar zijn eten kijkt - dan zou ik daar wel op gaan trainen. Maar niet per se met het doel om de bak of kluif weg te kunnen pakken, maar zodat de hond in ieder geval ontspannen kan eten als ik in dezelfde ruimte ben en weet dat ik geen bedreiging ben voor zijn eten.

[80564M]

Ook geeft ze aan dat een hondengedragskenner zal weten dat een hond nooit voor je uit loopt, maar naast je of achter je loopt en zéker nooit bepaalt welke route je gaat.

Kletskoek, zelfs stokoude Oop liep altijd voor me.

Saar ook altijd. En die bepaalde ook de route. En dat mocht ze ook. En ze trok niet aan de riem hoor, maar ze stond gewoon stokstijf stil als ik links wilde terwijl zij rechtdoor bedacht had.

Maar goed. Situatie toen we Saar en Miep nog hadden: Saar als eerste de deur uit, ik en/of Pieter daarna, en daarna ons volgzame eo-wijffie Miep. En tijdens de wandeling net zo. Saar bepaalde waar we heen gingen, en wij (en Miep) liepen achter haar aan. En natuurlijk, soms kon Saar's plannetje gewoon niet, en dan deed ze heus wel wat ik wilde hoor.

[ranetje]

Even voor de duidelijkheid, dat van mij (wat je dikgedrukt hebt gemaakt) was slechts een voorbeeld.

Als ik zo het een en ander terug lees over het voedselnijd (lees 'bewaken van voedsel') issue zie ik dat de schrijvers vrij eensgezind zijn . Het wordt omschreven als "aangeboren", "normaal hondengedrag" en het "eens gegeven blijft gegeven" & "wegnemen komt raar over naar de hond" zie ik ook verschillende mensen zeggen. Hierboven heeft ranetje het ook over "verminderen van baknijd" en wordt niet gesproken over afleren.

Klopt mijn interpretatie dan als ik zeg dat de meerderheid van de mensen hier baknijd/voedselnijd/bewaken van voedsel niet als iets bijzonder 'slechts' wordt gezien maar iets dat bij veel honden aanwezig is en wordt 'gedoogd'(?).

Overigens Ranetje, jouw methode om baknijd te verminderen (iets erbij geven). Klinkt erg interessant. Ik denk dat deze positieve manier best effectief bij mijn hond kan zijn. Zo had ik het nooit bekeken, thanks

Ik zie het als op zich normaal hondengedrag, maar ik gedoog het bij voorkeur niet.

Tot nu toe heb ik bij al mijn honden hun vertrouwen weten te krijgen, zodat ze geen enkele reden zagen om hun voedsel te verdedigen of eventuele kauwstaven of iets anders.
Aan kauwstaven knagen we regelmatig samen
Dat is vertrouwen kweken.
Gaat niet van vandaag op morgen.
Maar een pup straffen om heel natuurlijk gedrag is iets wat ik niet wil en wat ik dus zo veel mogelijk zal voorkomen.
Er zijn andere manieren om vanwege een bak voer strijd te vermijden.

Ik heb het daarom ook niet over afleren van baknijd.
Ik zorg dat er geen reden meer is om baknijd te hebben.

[_Spiza]

Ik zie het als op zich normaal hondengedrag, maar ik gedoog het bij voorkeur niet.

Duidelijk. Zelf zie ik graag 0.0 voedselnijd. Puur om ongelukken met kleine kinderen te vermijden. Het kleine grut in onze familie weet echter nu hoe om te gaan met honden en vandaar dat ik op het moment niet veel aandacht aan het afleren besteed. De voedselnijd is ook minimaal en alleen bij eten (geen speeltjes)

[Manuma]

De verwarring komt door 'dominant' als een vaste karaktertrek te beschouwen. Het is veel helderder om dominant en submissief te gebruiken als beschijvingen van een interactie tussen honden. Als je goed kijkt naar honden zie je dat bij een interactie tussen hond A en hond B bv hond A de overhand kan hebben, dus in die situatie dominant is. In een interactie met hond C kan diezelfde hond A submissief gedrag vertonen en is hond C dominant. Maar hond C kan weer submissief zijn tov hond B in een andere situatie.

Zelfverzekerd of onzeker zijn weer wel karaktertrekken, honden zijn meestal consistent zelfverzekerd of juist onzeker in allerlei situaties.

Edit: hier wordt overigens altijd geruild.
Manu staat nu op een speciaal dieet en vond laatst een broodje in de bosjes. Wel heel prettig dat ik het dan uit zijn bek kan halen. Helaas had ik geen koekjes bij me dus kon ik niet ruilen maar gelukkig vindt hij dat inmiddels helemaal niet zo erg. Grommen mag, lip optrekken mag, maar je gaat niet bijten en je geeft het af. Ik wil graag dat dat kan en dat bereik ik door vertrouwen te winnen d.m.v. ruilen.

[Yara]

Ik wil dat mijn honden voor mij lopen als we uit gaan. Op de langere stukken gebruik ik mijn scoot en ik heb geen ogen in mijn rug en om achterstevoren in de scoot te hangen om ze in de gaten te houden lijkt me ook niks. Dus ze lopen voor mij dan kan ik ze goed in de gaten houden. Ze mogen best een flink stuk voor mij uit rennen, met een fluitje of een brul van mij komen ze direct terug. Ook als er een hert, een haas of een vreemde kat in de buurt loopt. Als er mensen in de buurt zijn die ze niet kennen dan doe ik ze wel vast. Ze zijn behoorlijk boos op vreemden. Voernijd hebben ze alle 3 niet en als ik los zeg dan laten ze ook direct los. Dat vind ik wel heel belangrijk en leer ik al mijn honden wel als een van de eerste dingen aan dat los ook echt los is en ruilen doe ik dus niet. Verder luisteren ze prima en heb ik er helemaal geen problemen mee. Ik vind het hele fijne honden, wel druk en fel maar goed te sturen.

[ranetje]

Ik zie het als op zich normaal hondengedrag, maar ik gedoog het bij voorkeur niet.

Duidelijk. Zelf zie ik graag 0.0 voedselnijd. Puur om ongelukken met kleine kinderen te vermijden. Het kleine grut in onze familie weet echter nu hoe om te gaan met honden en vandaar dat ik op het moment niet veel aandacht aan het afleren besteed. De voedselnijd is ook minimaal en alleen bij eten (geen speeltjes)

Als kinderen onder begeleiding ook eens wat lekkers in de (lege) bak mogen doen helpt dat ook.
Als je ze maar leert dat dat alleen mag onder begeleiding en dat eens gegeven blijft gegeven betekent.

Geen van mijn honden heeft voernijd.
Ik heb ze allemaal op de door mij beschreven manier geleerd dat er geen reden is voor voernijd.
Vertrouwen is het sleutelwoord.

[Marjoleine]

Geen van mijn honden heeft voernijd.
Ik heb ze allemaal op de door mij beschreven manier geleerd dat er geen reden is voor voernijd.
Vertrouwen is het sleutelwoord.

Oh.
Nou, ik doe het vast verkeerd allemaal.

[ranetje]

Geen van mijn honden heeft voernijd.
Ik heb ze allemaal op de door mij beschreven manier geleerd dat er geen reden is voor voernijd.
Vertrouwen is het sleutelwoord.

Oh.
Nou, ik doe het vast verkeerd allemaal.

Ik heb geen roedel
Twee is hier het maximum.

[Marjoleine]

Geen van mijn honden heeft voernijd.
Ik heb ze allemaal op de door mij beschreven manier geleerd dat er geen reden is voor voernijd.
Vertrouwen is het sleutelwoord.

Oh.
Nou, ik doe het vast verkeerd allemaal.

Ik heb geen roedel
Twee is hier het maximum.

Ik heb er zeven en eentje met voernijd en niet te zuinig ook.
En ze vertrouwt me heus volledig.
Ik zit er niet mee hoor, maar het kan ook gewoon in de aard van het beestje zitten.

[Marjoleine]

Eensch. Het is tenslotte normaal hondengedrag, al vinden wij het dan niet handig.
Ik heb de indruk dat voernijd of bezitsagressie heviger is bij onzekere honden, klopt dat bij jouw hond ook?

Ik heb in mijn stage en bij het lesgeven een aantal honden meegemaakt met ernstige voernijd (als in bazen naar de SEH met grote gaten) en dat waren onzekere, verder heel lieve en aanhankelijke honden. Dat het zo gierend uit de klauw liep lag aan de manier waarop de bazen ermee omgingen. Maar het zat in die honden, van nature.

Ik weet het niet.
Enerzijds niet, zij is degene die lastige reuen wegstuurt als we die tegenkomen en dat doet ze keurig.
Ze voedt haar pups op, zo keurig en beleefd, en zonder ze aan te raken maar ze hebben allemaal ontzag voor haar.
Loulou weet nu al dat die tante met véél respect bejegend dient te worden.
De rest kan aan oren gesjord worden, maar zij niet. Of althans, op háár voorwaarden.

Toch zetten de anderen haar vaak op haar plek en gedraagt ze zich binnen de groep onderdanig.
Dus zeg het maar.