Het verleden van je herplaatser

[Izzie_Anneke]

Luna zat in het asiel met het verhaal dat na de verhuizing van een groot huis naar een kleine flat, het opeens niet meer ging met de katten. Ik heb me altijd afgevraagd wat daar waar van was, Luna was dol op iedere kat. Wel moet ze een te schattig pupje geweest zijn dus ik denk dat ze bij kattenliefhebbers terecht is gekomen die opeens merkten dat een hond iets meer werk is. Wel zat bij haar paspoort een foto van de ouderdieren, dat vond ik erg leuk.

Bij Izzie vertelden ze dat ze als pup zwervend op straat is gevonden en toen groot gebracht is in het asiel. Weten dat ze echt slecht met mensen gesocialiseerd is helpt me wel. Het blijft oppassen met vreemden. Maar echt weten wat er met haar is gebeurd, of wanneer ze eigenlijk is geboren, niet echt.

[cloris]

Ja ik zou wel wat willen weten, nou was Nap 5 maanden dat hij bij ons kwam en ik weet hoe hij bij het asiel terecht is gekomen. Hij liep als pup door het bos bij een route die veel door wandelaars gebruikt werd. De meeste negeerde hem maar 1 paar heeft hem meegenomen en afgeleverd bij Ana. Maar ik zou best graag willen weten hoe hij daar in dat bos kwam. Is hij de enige overlevende? is hij achter een vlinder aangegaan en de weg kwijt geraakt? het is geen hond die heel lang bij zijn moeder is geweest. Maar goed ik ga daar nooit achter komen;)

[Laura84]

Fix is bij mij gekomen toen ze bijna 4 was, ze is een half zus van Laicka dus ik wist welke basis ze bij de fokker heeft gehad voordat ze uiteindelijk bij haar vorige eigenaar terecht kwam onder fokkersvoorwaarden (een andere fokker heeft haar gekocht en daar geplaatst).
Uiteindelijk is het bij deze eigenaar compleet mis gelopen, ik heb de email conversatie tussen de fokker en de vorige eigenaar in kunnen zien. Ik wist dus dat ze mensen had gebeten en compleet over de rooien was bij harde geluiden, ook boterde het niet met de mechel teef die de eigenaar in huis had.
De gene die haar onder fokkersvoorwaarde had uitgeplaatst ken ik goed dus ook daar vandaan heb ik informatie gekregen. Ook ken ik Fix haar volle zus erg goed en ik wist dat het niet het meest stabielste nest was.
Toen ze terug kwam bij de fokker werkte het totaal niet met de andere honden daar (moeder en de volle zus), dat de fokker een tijdelijke plek zocht om vanuit daar te gaan kijken of ze uberhaupt plaatsbaar was. Toen ik de vraag kreeg of ze bij mij mocht logeren ben ik haar gaan halen en mijn hart brak. Ze was zo bang, zo onzeker, het was verschrikkelijk.
Uiteindelijk heb ik na een maand (of eigenlijk Fix zelf) besloten dat ze hier mocht blijven, ook omdat ik absoluut geen kinderen wil en in een relatief rustige te controleren omgeving woon voor haar. Ik heb ook met de fokker afgesproken dat mocht het hier niet gaan, om één of andere reden, ze ingeslapen zal worden omdat het gewoon een hond is die mentaal niet in staat is de onrust te handelen. Ik hou altijd in mijn achterhoofd dat ze succesvol is geweest met bijten, iets wat wel handig is om te weten.

Maar ze woont hier nu in maart 4 jaar en ze zal hier gewoon fijn oud worden. Ik zou haar voor geen goud meer kunnen of willen missen, met alle trauma's en moeilijkheden die ze heeft.

[ranetje]

Ita is eigenlijk ook een herplaatser.
Ze heeft maar 24 uur doorgebracht bij de eerste eigenaar (na het verlaten van het nest), maar toch.
Soms vraag ik me ook wel eens af wat daar is gebeurd, maar ik weet het niet en ik ga het ook niet navragen.

[DebbieZ]

Ik ben toch wel erg benieuwd wat mijn honden (en katten!) hebben gezien en meegemaakt in hun leven voordat ze bij ons terecht kwamen.

Japie is als tienplus, blind poedeltje op straat gevonden, wilde niet op gras lopen, wilde alleen brood met smeerworst en snapte nergens wat van. Ik vermoed dat hij van een oud mannetje/vrouwtje is geweest die hem lekker uitliet op het balkon of in de tuin en die is overleden of een tehuis in moest en dat het hondje daarna op straat is gezet. Japie stapt zo langzaam als een schildpad, echt weglopen is vast niet gebeurd. Ik denk toch dat zijn baasje ook wel van hem heeft gehouden. Het is nu een dappere dodo, die evenwel helaas net twee van zijn nagels heeft verloren als gevolg van een onfortuinlijke landing na een val van de bank. Wij jammerden harder dan hij.

Omar is in Spanje over het hek van een goed asiel gegooid en dat is een van de nettere manieren daar. Hij was een jaar of drie, onnozel, terughoudend. Ik denk dat hij slecht was in de jacht. Ik denk dat zijn baasje hem toch wel een beetje lief vond. Ik denk dat hij tegen het been van baasje geplakt zat tijdens de jacht en dat zijn baasje daar eens beu van werd.

Mali is door haar jagersbaas naar een dodingstation in Spanje gebracht. Zij is wel een complex hondje, zit bomvol impulsen (loopt echt in zeven sloten tegelijk), is bang voor mensen, niet goed met honden, heilig ontzag voor katten. Ik denk niet dat ze echt in een roedel honden heeft gezeten, misschien een schuurhondje? Er is niet mee gefokt, denk ik. Ze jat eten waar en wanneer ze kan. Ze was al een jaar of zes toen ze weg werd gebracht en dat is vrij lang om een galgo te houden (als je er niet mee fokt). Zij komt nu pas (ruim 1,5 jaar) een beetje vrolijk bij ons. Ze benaderde ons eerder gewoon niet. Je moest echt naar haar toe (ze jengelde soms om aandacht, maar kwam dan niet naar je toe, zelfs niet voor een koekje).

Kat Granny is in vreselijk staat gevonden, is een jaar of twintig, bij gezondheid een prachtige langharige schoonheid. Waar heeft die toch twee decennia lang rondgelopen? Poten zo krom als die van een Bulldog...

Kat Gytha is op 16-jarige leeftijd naar het asiel gebracht wegens scheiding. Geen enkel baasje, ook de volwassen kinderen die met haar opgegroeid zijn en haar gekend hebben vanaf kittentijd hadden geen behoefte aan haar. Bizar, want Gytha is een superleuke, mooie, lieve en gezellige kat. We moesten er wel even aan sleutelen, want medische zorg was blijkbaar ook niet nodig geweest volgens ex-baasjes.

[yukon]

Van Oena zou ik het wel graag willen weten. Ze doet het hier perfect, maar ben wel benieuwd wat de reden is geweest om haar op straat te zetten. Ik kan gewoon niets bedenken.

Mijn vorige hond is met 14-jaar bij mij gekomen, en daar wist ik wel het een en ander vanaf. Maar wat ik gehoord hebt viel dan weer niet te plaatsen met hoe er medisch met haar was omgegaan.

[Sientje]

Ja, ik weet ook Amy's verhaal... En soms had ik het liever niet geweten...
Honden leven in het nu en als je als baasje dat verhaal in je hoofd hebt zitten blijf je ze er toch onbewust mee belasten.

Amy is op straat geboren en opgegroeid en heeft zelf ook pups gekregen op straat. Alle pups zijn door het asiel uit die plaats geplaatst bij lieve mensen.
Met de eigenaar van één van haar 4 dochters, Alma, heb ik contact. Het is een Griek uit de stad waar Amy vandaan komt.
Het plaatselijke asiel hield de populatie zwerfhonden in de gaten, vandaar dat dit bekend is. Ze steriliseerden haar en ze is toen weer terug gezet op straat.
Omdat ze bij een basisschool woonde en er op de kinderen wachtte tot ze uit school kwamen (om mee te spelen en knuffelen en ze kreeg vast lekkers) is ze, hoogstwaarschijnlijk door boze ouders die die vieze straathond niet bij hun kids wilden, een paar keer zo erg geslagen en geschopt dat ze niet meer kon lopen. Het asiel lapte haar dan op. De laatste keer dat ze mishandeld werd had ze zelfs haar bekken gebroken en toen heeft het asiel een noodoproep geplaatst. Ze hadden zelf echt geen mogelijkheid haar langere tijd op te vangen en Amy moest van straat voordat ze doodgeslagen zou worden. Amy was toen al ruim 3 jaar oud.
Met hulp van veel mensen (zelfs uit Canada) is ze uiteindelijk naar Nederland gevlogen.
In maart wordt ze alweer 8 jaar en is een heel blij ei en nog een pup in haar hoofd.
Het enige wat ik merk is dat ze erg voorzichtig en alert is. En wat angstig voor vreemde honden.

Ik weet door Amy dat dieren zo'n enorme veerkracht en vertrouwen hebben!! Het is ongelofelijk hoe Amy na zo'n bestaan op straat zich zo goed heeft hersteld en aangepast en hoe snel ze leert en haar stinkende best voor ons doet. Een gouden hond!