Honden die zeer wantrouwend zijn naar vreemden en daar...

[Zamunda]

Fijn om jullie ervaringen en ideeën te lezen Lotje en Tineke. Wij doen het wel een beetje hetzelfde als jij Tineke, wij sluiten haar ook weg als er bezoek komt (zeker als het bezoek er enkel die dag is). Maar meestal hebben wij bezoek voor een paar dagen en zijn dat mensen die dan ieder jaar wel eens of tweemaal komen logeren, dus ze 'kent' ze wel. Dan kan ze er na een paar uur (of de volgende dag) als het helemaal rustig is wel even bij, maar het blijft opletten geblazen. Het vervelende is ook een beetje dat Lais dus wél interesse heeft in mensen (itt Abra en Lucie), ze wil graag precies weten hoe en wat en graag meedoen. Maar daar is ze dus nogal ambivalent in.
Sinds kort zet ik in elk geval puppypanelen in de keuken als er bezoek blijft: kan ze er toch bij zijn (wat ze verschrikkelijk graag wil) maar niet in een onbewaakt ogenblik sneppen als iemand plots iets van de grond raapt. Heb ik ook wat minder ogen in mijn rug nodig.

Haha, ook Csiva reageert zo op vreemden. Vrienden met haar worden kost niet uren, maar dagen.
Over hoe het precies gaat bij minder bekenden kan ik je over een ruime maand vertellen. Dat breng ik Csiva voor 2 weken naar een vriendin van me omdat we op vakantie gaan. Met haar gaat ze super, haar vriend accepteert ze. Ik denk dat het snel okee is want het blijft een herdershond en ze wil altijd een baas hebben. Als ik er niet ben zoekt ze een ander uit om haar (voor dan) ziel en zaligheid aan te schenken. Zo heeft ze mijn moeder ook leren vertrouwen.

Haar pleasen met koek werkt niet. Vreten pakt ze altijd aan en dan springt ze ook rustig tegen je op. Maar koek maakt niet zomaar vrienden.

Ja is met Lais ook zo. Na een aantal uren kan ze je beter negeren, maar zelfs na dagen ben je nog geen vrienden, dat is echt andere koek.

Zoekt Csiva het zelf ook weleens op om dan uit te vallen? Of onwijkt zij?

Ik ben benieuwd hoe het gaat met Csiva bij de oppas volgende maand .

[Daisy@]

Hier ook zo'n portret. En ik vind het prima. Ik beslis wie er binnen stapt en dan moet ze gewoon blijven liggen. Ze mag diegene niet leuk vinden hoor. Ze mag ook best even grommen. Maar klaar is klaar. Ik vind ook niet iedereen leuk die ik tegenkom in mijn leven.

Al moet ik zeggen dat ze makkelijker wordt naarmate ze nu ouder wordt en langer in huis woont.
Verder heb ik pension gevonden wat prima gaat. Dus ook als we weg willen kan ik haar met een gerust hart achter laten.

[Eefje83]

Alsof je Kyra beschrijft.
Ik doe speurles met haar en hoewel ze de trainer nu wel leuk vind......ze blijft hem toch een beetje wantrouwen en soms nog aanblaffen of grommen.
Alle andere vreemden zijn eng en wordt wisselend op gereageerd. Ontwijken maar ook woest op afstormen en aanblaffen doet ze als ze het durft. Meestal thuis.
Als ze de kans krijgt ontwijkt ze gewoon liefst iedereen.
Als mensen meelopen tijdens wandeling dan is de remedie koekjes erin. Als de rest het durft dan zij ook.
Maar dan nog komt ze niet knuffelen ofzo.
Puur dat koekje happen en weer weg.
Ik moet nu vanwege loopsheid aanlijnwandelingen doen en die doe ik door het dorp in bewoond gebied,veel verkeer wandelaars enz. En het vreet energie maar hopelijk helpt het een beetje wat betreft haar enorme gereserveerdheid.
Ze hoeft niet iedereen om de nek te vliegen maar die angst is ook nergens goed voor.

[Tineke]

Fijn om jullie ervaringen en ideeën te lezen Lotje en Tineke. Wij doen het wel een beetje hetzelfde als jij Tineke, wij sluiten haar ook weg als er bezoek komt (zeker als het bezoek er enkel die dag is). Maar meestal hebben wij bezoek voor een paar dagen en zijn dat mensen die dan ieder jaar wel eens of tweemaal komen logeren, dus ze 'kent' ze wel. Dan kan ze er na een paar uur (of de volgende dag) als het helemaal rustig is wel even bij, maar het blijft opletten geblazen. Het vervelende is ook een beetje dat Lais dus wél interesse heeft in mensen (itt Abra en Lucie), ze wil graag precies weten hoe en wat en graag meedoen. Maar daar is ze dus nogal ambivalent in.
Sinds kort zet ik in elk geval puppypanelen in de keuken als er bezoek blijft: kan ze er toch bij zijn (wat ze verschrikkelijk graag wil) maar niet in een onbewaakt ogenblik sneppen als iemand plots iets van de grond raapt. Heb ik ook wat minder ogen in mijn rug nodig.

Ik ga weleens op vakantie met Alma of met Rens en dat gaat wel goed met hun. Zijn uiteraard beide hondenmensen en dat scheelt
Dan maken ze overigens wel gewoon contact en als dat van hunzelf uitgaat dan ben ik ook niet bang dat ze zullen happen of snappen. Wel komen de dames niet in mijn slaapkamer als ik daar ben want dat vinden ze dan weer wel vervelend, zeker als ik zou liggen slapen.
Alma mopperde een keer op mij op vakantie (overigens voor de gein en uiteraard totaal onterecht ) en toen gromde Abra wel even want dat vind ze dan weer niet fijn. Maar daarna gaat ze wel weer direct over tot de orde van de dag en was ze gewoon weer vriendelijk tegen Alma.
Later dit jaar als Jan naar Vietnam gaat dan ga ik met Rens en honden naar Texel en ik verwacht dat dat ook geen problemen zal opleveren. Ze kennen haar honden goed , Luus is zelfs een uitgesproken fan van Tinus een hond van Rens en speelt daar graag mee.

[Tineke]

Als mensen meelopen tijdens wandeling dan is de remedie koekjes erin. Als de rest het durft dan zij ook.
Maar dan nog komt ze niet knuffelen ofzo.
Puur dat koekje happen en weer weg.
Ik moet nu vanwege loopsheid aanlijnwandelingen doen en die doe ik door het dorp in bewoond gebied,veel verkeer wandelaars enz. En het vreet energie maar hopelijk helpt het een beetje wat betreft haar enorme gereserveerdheid.
Ze hoeft niet iedereen om de nek te vliegen maar die angst is ook nergens goed voor.

Zo heb ik het ook gedaan met Orson en ik ben daar juist van teruggekomen omdat die snoepjes niet het effect hadden dat hij andere leuk ging vinden. Wij hebben dus bewust gekozen voor een andere aanpak met vreemde in het park en dat is totaal geen contact. Iedereen die de dames wilde aaien , ook toen ze pup waren , hebben we verzocht dat niet te doen. Het resultaat is nu dat ze mensen die we tegenkomen nooit als enige vorm van hinder of bedreiging zien omdat er toch geen contact zal plaats vinden. Einde van de rit heeft het ons met onze honden naar onze mening meer opgeleverd. Ze zijn volkomen ontspannen want ze verwachten niets van passanten of andere parkgebruikers.
Nou scheelt het wellicht dat angst niet hun motivatie is maar deze aanpak bevalt ons wel en levert bij onze honden het meest op.

[Zamunda]

Fijn dat jullie een pension gevonden hebben waar het goed gaat Daisy.

Alsof je Kyra beschrijft.
Ik doe speurles met haar en hoewel ze de trainer nu wel leuk vind......ze blijft hem toch een beetje wantrouwen en soms nog aanblaffen of grommen.
Alle andere vreemden zijn eng en wordt wisselend op gereageerd. Ontwijken maar ook woest op afstormen en aanblaffen doet ze als ze het durft. Meestal thuis.
Als ze de kans krijgt ontwijkt ze gewoon liefst iedereen.
Als mensen meelopen tijdens wandeling dan is de remedie koekjes erin. Als de rest het durft dan zij ook.
Maar dan nog komt ze niet knuffelen ofzo.
Puur dat koekje happen en weer weg.
Ik moet nu vanwege loopsheid aanlijnwandelingen doen en die doe ik door het dorp in bewoond gebied,veel verkeer wandelaars enz. En het vreet energie maar hopelijk helpt het een beetje wat betreft haar enorme gereserveerdheid.
Ze hoeft niet iedereen om de nek te vliegen maar die angst is ook nergens goed voor.

Dat onwijken doet Lais dus (helaas) niet uit zichzelf, die zou gerust geïnteresseerd op iemand af kunnen lopen (omdat diegene naar lekkers of naar hond ruikt bijvoorbeeld) en dan een kanonnade afvuren als diegene ook maar dénkt aan het maken van contact.

Zo'n aanlijnwandeling in een dorp kan met Lais overigens prima, dan maken die vreemden haar in beginsel niet uit. Maar iemand moet geen contact met haar willen maken, dan wordt ze pissig. Meer contact werkt ook juist averechts bij haar.

Meelopen gaat in principe ook prima, zolang diegene haar maar negeert. Ik moet wel altijd goed opletten, want als de meeloper ineens bukt (niet naar Lais) moet ik snel zijn met mijn 'nee' als Lais in de buurt is.

Helpt het Kyra als ze koekjes hapt? Is ze dan minder gespannen om tussen de mensen door te lopen?

[Zamunda]

Ik ga weleens op vakantie met Alma of met Rens en dat gaat wel goed met hun. Zijn uiteraard beide hondenmensen en dat scheelt
Dan maken ze overigens wel gewoon contact en als dat van hunzelf uitgaat dan ben ik ook niet bang dat ze zullen happen of snappen. Wel komen de dames niet in mijn slaapkamer als ik daar ben want dat vinden ze dan weer wel vervelend, zeker als ik zou liggen slapen.

Dat is heel fijn! Dan weet je tenminste dat het goed gaat/is als ze uit zichzelf contact maken. Dat vind ik met Lais wel jammer, dat dat bij haar dus niet zo werkt.

Alma mopperde een keer op mij op vakantie (overigens voor de gein en uiteraard totaal onterecht ) en toen gromde Abra wel even want dat vind ze dan weer niet fijn. Maar daarna gaat ze wel weer direct over tot de orde van de dag en was ze gewoon weer vriendelijk tegen Alma.
Later dit jaar als Jan naar Vietnam gaat dan ga ik met Rens en honden naar Texel en ik verwacht dat dat ook geen problemen zal opleveren. Ze kennen haar honden goed , Luus is zelfs een uitgesproken fan van Tinus een hond van Rens en speelt daar graag mee.

[DeDiana]

Als mensen meelopen tijdens wandeling dan is de remedie koekjes erin. Als de rest het durft dan zij ook.
Maar dan nog komt ze niet knuffelen ofzo.
Puur dat koekje happen en weer weg.
Ik moet nu vanwege loopsheid aanlijnwandelingen doen en die doe ik door het dorp in bewoond gebied,veel verkeer wandelaars enz. En het vreet energie maar hopelijk helpt het een beetje wat betreft haar enorme gereserveerdheid.
Ze hoeft niet iedereen om de nek te vliegen maar die angst is ook nergens goed voor.

Zo heb ik het ook gedaan met Orson en ik ben daar juist van teruggekomen omdat die snoepjes niet het effect hadden dat hij andere leuk ging vinden. Wij hebben dus bewust gekozen voor een andere aanpak met vreemde in het park en dat is totaal geen contact. Iedereen die de dames wilde aaien , ook toen ze pup waren , hebben we verzocht dat niet te doen. Het resultaat is nu dat ze mensen die we tegenkomen nooit als enige vorm van hinder of bedreiging zien omdat er toch geen contact zal plaats vinden. Einde van de rit heeft het ons met onze honden naar onze mening meer opgeleverd. Ze zijn volkomen ontspannen want ze verwachten niets van passanten of andere parkgebruikers.
Nou scheelt het wellicht dat angst niet hun motivatie is maar deze aanpak bevalt ons wel en levert bij onze honden het meest op.

Ik heb met Amoz' gedrag t.o.v. vreemden de eerste tijd ook niet gewerkt met voer: dat moest hij toch ineens wat met mensen, terwijl hij dat helemaal nog niet wilde en ook nog niet echt kon. Eerst heb ik ervoor gezorgd dat hij dus ook helemaal niets met mensen hoefde en dat niemand zich aan hem op kon dringen. Daardoor was hij eigenlijk al vrij snel relaxt met vreemde mensen in de buurt, hij wist dat hij daar niets van te vrezen had en negeerde iedereen. Toen dat heel goed ging, mochten mensen hem wel een voertje geven als ik zag dat hij zich bij iemand op zijn gemak voelde. Als hij argwanend was niet, dat zou hij het ook niet aanpakken en het alleen maar heel verdacht gedrag vinden. Hij kon dus zelf het tempo bepalen en werd niet overgehaald met voertjes, ik denk dat dat bij hem heel erg heeft geholpen, omdat hij sowieso geen toenadering zal zoeken als hij iets van druk voelt.

[Zamunda]

Zo heb ik het ook gedaan met Orson en ik ben daar juist van teruggekomen omdat die snoepjes niet het effect hadden dat hij andere leuk ging vinden. Wij hebben dus bewust gekozen voor een andere aanpak met vreemde in het park en dat is totaal geen contact. Iedereen die de dames wilde aaien , ook toen ze pup waren , hebben we verzocht dat niet te doen. Het resultaat is nu dat ze mensen die we tegenkomen nooit als enige vorm van hinder of bedreiging zien omdat er toch geen contact zal plaats vinden. Einde van de rit heeft het ons met onze honden naar onze mening meer opgeleverd. Ze zijn volkomen ontspannen want ze verwachten niets van passanten of andere parkgebruikers.
Nou scheelt het wellicht dat angst niet hun motivatie is maar deze aanpak bevalt ons wel en levert bij onze honden het meest op.

Hier hetzelfde. Met het verschil dat jouw honden verder geen interesse hebben in die passanten. Reageren ze ook niet als mensen snel vooroverbuigen of ze aankijken (of god verhoed lokken)? Alhoewel aankijken lastig wordt als jouw honden zelf al geen contact maken natuurlijk, dat doen de jouwe niet zeker? Lais doet dat dus wel .


Nou is het overigens meestal niet direct bij aankijken al mis hoor, maar wel als ze merkt/vindt dat mensen iets van haar willen.
Ik stond een keer in de dierenwinkel met haar en toen kwam een man uit een tegenovergelegen winkel aanzetten omdat hij haar zo'n mooie (stoere) hond vond. Dus ik gaf aan dat hij afstand moest houden en contact maken niet kon omdat ze een hekel heeft aan vreemden. Nou dat deed hij dan wel en dat zag hij ook wel wat hij kende hondentaal hoor, hij zag ook dat ze oogcontact niet fijn vond. En terwijl ik op drie meter afstand van hem bij de kassa sta af te rekenen moet meneer toch nog even oogcontact maken, iets vooroverbuigen en van die kusgeluidjes maken met zijn lippen... en hup, keiharde scheldkanonnade. Fijn hoor meneer, die hondenkennis.
Nou zoek ik zulke situaties ook zo min mogelijk op want haar gedrag blijft natuurlijk mijn verantwoording, maar zouden jouw honden daar gewoon niet op gereageerd hebben?

[Machie]

Ja is met Lais ook zo. Na een aantal uren kan ze je beter negeren, maar zelfs na dagen ben je nog geen vrienden, dat is echt andere koek.

Zoekt Csiva het zelf ook weleens op om dan uit te vallen? Of onwijkt zij?

Ik ben benieuwd hoe het gaat met Csiva bij de oppas volgende maand .

Csiva valt uit. Niet altijd. Op wedstrijden loopt ze tussen 300 mensen en is er niks aan de hand. Maar 1 persoon in het bos moet dood zeg maar In huis sluit ik haar altijd weg. Daar valt ze echt uit naar iedereen die niet tot haar kleine groepje vrienden behoort.

[Zamunda]

Ja is met Lais ook zo. Na een aantal uren kan ze je beter negeren, maar zelfs na dagen ben je nog geen vrienden, dat is echt andere koek.

Zoekt Csiva het zelf ook weleens op om dan uit te vallen? Of onwijkt zij?

Ik ben benieuwd hoe het gaat met Csiva bij de oppas volgende maand .

Csiva valt uit. Niet altijd. Op wedstrijden loopt ze tussen 300 mensen en is er niks aan de hand. Maar 1 persoon in het bos moet dood zeg maar In huis sluit ik haar altijd weg. Daar valt ze echt uit naar iedereen die niet tot haar kleine groepje vrienden behoort.

Bijzonder. Maar als één van die mensen haar aan zou spreken/contact zou proberen te maken, zou ze het dan negeren (omdat het wegvalt in de achtergrondruis) of reageert ze dan toch ook? Moet je in zulke drukte niet ontiegelijk opletten dat ze niet snel een keer bijt?

Met Lais loop ik niet graag in de drukte, dan heb ik echt zes paar ogen nodig om te zorgen dat we aan alle kanten nog wat ruimte hebben. Nou heeft dat niet alleen met mensen te maken hoor, op honden kan ze ook heel sterk reageren. Je ziet bij haar ook heel snel de spanning opbouwen in zulke drukke omgevingen.

Op de dogtrail was ook heel duidelijk te zien dat ze drukte gewoon écht niet fijn vindt. Als we even over het terrein gelopen hadden dan wilde ze alleen maar terug naar onze tent (roetsj langs die van jullie ). Rust in de tent. Geen vreemde mensen en honden om haar heen.

[Machie]

Csiva negeert op wedstrijden iedereen
Maar als 1 iemand contact probeert te maken dan vind ze die eng en soms blaft ze die aan. Maar op wedstrijden is het een heel ander hondje dan thuis. Daar is ze aan het werk
1 op 1 is echt niet Csiva dr ding.

[Eefje83]

Fijn dat jullie een pension gevonden hebben waar het goed gaat Daisy.

Alsof je Kyra beschrijft.
Ik doe speurles met haar en hoewel ze de trainer nu wel leuk vind......ze blijft hem toch een beetje wantrouwen en soms nog aanblaffen of grommen.
Alle andere vreemden zijn eng en wordt wisselend op gereageerd. Ontwijken maar ook woest op afstormen en aanblaffen doet ze als ze het durft. Meestal thuis.
Als ze de kans krijgt ontwijkt ze gewoon liefst iedereen.
Als mensen meelopen tijdens wandeling dan is de remedie koekjes erin. Als de rest het durft dan zij ook.
Maar dan nog komt ze niet knuffelen ofzo.
Puur dat koekje happen en weer weg.
Ik moet nu vanwege loopsheid aanlijnwandelingen doen en die doe ik door het dorp in bewoond gebied,veel verkeer wandelaars enz. En het vreet energie maar hopelijk helpt het een beetje wat betreft haar enorme gereserveerdheid.
Ze hoeft niet iedereen om de nek te vliegen maar die angst is ook nergens goed voor.

Dat onwijken doet Lais dus (helaas) niet uit zichzelf, die zou gerust geïnteresseerd op iemand af kunnen lopen (omdat diegene naar lekkers of naar hond ruikt bijvoorbeeld) en dan een kanonnade afvuren als diegene ook maar dénkt aan het maken van contact.

Zo'n aanlijnwandeling in een dorp kan met Lais overigens prima, dan maken die vreemden haar in beginsel niet uit. Maar iemand moet geen contact met haar willen maken, dan wordt ze pissig. Meer contact werkt ook juist averechts bij haar.

Meelopen gaat in principe ook prima, zolang diegene haar maar negeert. Ik moet wel altijd goed opletten, want als de meeloper ineens bukt (niet naar Lais) moet ik snel zijn met mijn 'nee' als Lais in de buurt is.

Helpt het Kyra als ze koekjes hapt? Is ze dan minder gespannen om tussen de mensen door te lopen?

Nee er word een hand uitgestoken met een koekje en daar hapt ze dan in. Maar altijd in vluchtmodus.
Het wordt bij haar pas minder als ze meerdere malen heeft ervaren dat iemand niet eng is.
En dat lukt het beste door te negeren.
Ik dwing haar eigenlijk ook nooit tot contact met vreemden hoor. Alleen bij de speurles.want daar moet ze ook op vreemde geur en gemotiveerd zijn om die persoon dan te vinden ......daar word dus nog aan gewerkt maar als het niet lukt dan doen we dus gewoon geen examen op mensengeur. Dan gaan we wel op hondengeur speuren.
Ik probeer het allemaal vrijblijvend te laten zijn voor haar.Zodra er druk op komt vlucht ze toch dus dat werkt toch niet.
Maar wat jij zegt dat gaan kijken en dan uitvaren tegen iets of iemand, ze doet het wel eens maar dat mag dus niet meer.Dus zodra ik iets van spanning zie roep ik haar bij me. Ik heb eigenlijk nooit oppas of vreemden in huis dus die enkele keer is goed te sturen.
En buiten moet ze dus bij me blijven als ik teveel spanning zie.

[Tineke]

Zo heb ik het ook gedaan met Orson en ik ben daar juist van teruggekomen omdat die snoepjes niet het effect hadden dat hij andere leuk ging vinden. Wij hebben dus bewust gekozen voor een andere aanpak met vreemde in het park en dat is totaal geen contact. Iedereen die de dames wilde aaien , ook toen ze pup waren , hebben we verzocht dat niet te doen. Het resultaat is nu dat ze mensen die we tegenkomen nooit als enige vorm van hinder of bedreiging zien omdat er toch geen contact zal plaats vinden. Einde van de rit heeft het ons met onze honden naar onze mening meer opgeleverd. Ze zijn volkomen ontspannen want ze verwachten niets van passanten of andere parkgebruikers.
Nou scheelt het wellicht dat angst niet hun motivatie is maar deze aanpak bevalt ons wel en levert bij onze honden het meest op.

Hier hetzelfde. Met het verschil dat jouw honden verder geen interesse hebben in die passanten. Reageren ze ook niet als mensen snel vooroverbuigen of ze aankijken (of god verhoed lokken)? Alhoewel aankijken lastig wordt als jouw honden zelf al geen contact maken natuurlijk, dat doen de jouwe niet zeker? Lais doet dat dus wel .

Nee maar dat is aangeleerd gedrag van hun , zij moeten op ons letten en nergens anders op. In normale situaties gaat dat goed, honden en andere mensen laten ze probleemloos passeren. Wel altijd onder appel , we laten ze dan ook niet de ruimte om contact te maken tenzij wij dat toestaan om te spelen ofzo met de passerende hond.

Nou is het overigens meestal niet direct bij aankijken al mis hoor, maar wel als ze merkt/vindt dat mensen iets van haar willen.
Ik stond een keer in de dierenwinkel met haar en toen kwam een man uit een tegenovergelegen winkel aanzetten omdat hij haar zo'n mooie (stoere) hond vond. Dus ik gaf aan dat hij afstand moest houden en contact maken niet kon omdat ze een hekel heeft aan vreemden. Nou dat deed hij dan wel en dat zag hij ook wel wat hij kende hondentaal hoor, hij zag ook dat ze oogcontact niet fijn vond. En terwijl ik op drie meter afstand van hem bij de kassa sta af te rekenen moet meneer toch nog even oogcontact maken, iets vooroverbuigen en van die kusgeluidjes maken met zijn lippen... en hup, keiharde scheldkanonnade. Fijn hoor meneer, die hondenkennis.
Nou zoek ik zulke situaties ook zo min mogelijk op want haar gedrag blijft natuurlijk mijn verantwoording, maar zouden jouw honden daar gewoon niet op gereageerd hebben?

Ja hoor dat zouden ze zeker gedaan hebben in zo'n geval. Hier in de buurt zijn ze wel behoorlijk waaks , daar lopen ze ook nooit los. Wat wij doen is altijd vriendelijk goedemorgen /middag enz zeggen en dat ontspant hun dan in de regel wel omdat er dan eigenlijk altijd een vriendelijk antwoord terug komt. Er zijn een paar mensen waarbij dat niet zo werkt , een meneer die heel vroeg in de ochtend krantjes rond brengt, daar ben ik me een keer dood van geschrokken en dat is ten alle tijde onvergefelijk voor de dames en nog een meneer die wij klampertje noemen. Die komt op je af klampt je aan en daar kom je moeilijk los van. Jan ergert zich daar nogal aan maar is te beleefd om te zeggen donder op maar dat voelen zij wel feilloos aan dus dan reageren ze wel wat wel tot gevolg had dat klampertje een ander slachtoffer te grazen neemt en ons met rust laat. Win win situatie dus.

[billy]

Baco was eigenlijk best op zijn gemak met vreemden voor een Kaukaas , ik heb hem ook altijd vanaf pup overal mee naar toe genomen.
Met viste mocht hij het zelf bepalen, vond hij mensen leuk dan kwam hij kijken anders bleef hij buiten, ik heb visite gehad die niet eens wisten dat er een grote hond buiten was
Maar hem uit logeren brengen of een oppas regelen dat durfde ik echt niet en het is ook gelukkig nooit nodig geweest, maar dan zou het zomaar niet goed kunnen gaan als je zijn signalen niet goed had begrepen.

[jacq1970]

Tja ik heb ook zo een lastig eenkennig serpent... mensen die al 10 jaar over de vloer komen op zeer regelmatige basis die ziet ze nog steeds met wantrouwige ogen binnen komen, aaien hoo maar, er naast gaan zitten gaat net maar als ze al denkt dat ze in haar buurt komen dan is het over..en praten tegen haar al helemaal niet
Ze heeft een aantal mensen tot haar sociale kring toegelaten maar dat is erg beperkt en daar hangen ook nog wel wat voorwaardes aan vast.
Mijn ouders zijn nu mijn oppas voor vakantie etc.. zou dat niet meer kunnen dan zijn de vakanties etc allemaal afgelopen totdat het hondje erzelf niet meer is.
Wat er nu precies verkeerd is gegaan waardoor ze zo is geen idee.. maar van pup af aan zat het er al in, we hebben haar toch op een normale manier gesocialiseerd en ze is op een normale manier met "vreemde" mensen in aanraking gekomen maar er is toch iets niet goed gegaan.
Mijn broertje bv is zo een jongen waar elke hond verliefd op is maar mijn Bowie mot hem niet, een vriend van mijn lief die echt wekelijks op bezoek komt al een jaar of 10 lang ook die mot ze niet en beide hebben haar nog nooit iets verkeerd gedaan.. vreemde mensen in huis prima maar ze moeten haar negeren en vooral niet kijken of praten naar haar.. dan is het verbruid voor altijd.
Ze is wantrouwig en vind mensen an sich ook niet echt de moeite waard...ja die paar die ze nodig heeft of heel erg leuk vind maar die zijn op 1 hand te tellen.