Moderator: moderatorteam
De wilde kat komt zo goed als niet meer voor in Nederland, alles wat wij zien lopen zijn of verwilderde huiskatten, of huiskatten die ergens thuis horen.GoldenGizmo schreef:Nee, niet alles is zwart-wit, en natuurlijk zijn er zat katteneigenaren die van hun dier houden. De meesten zelfs, neem ik aan, want anders neem je toch geen kat? Maar waarom is het zo moeilijk toe te geven dat een kat die niet binnen en in eigen tuin te houden is, niet geschikt is als huisdier? Waarom moeten wij elke ochtend een rondje door de tuin maken om kattenstront te ruimen, zodat onze hond niet aan de diarree raakt omdat een ander zijn/haar kat onze tuin als kattenbak laat gebruiken? Ik mag mijn hond toch ook niet bij een ander laten schijten? Hij mag van mij zelfs niet tegen een heg of hekje bij een ander plassen. Maar zodra het om een kat gaat, is dit wel allemaal oké?S@ndr@ schreef:ja en daar gaan we weer, als ik morgen een marathon loop, dan k kun jij het dan ook.. want we zijn exact hetzelfde( op schoenmaat na dan
) ... er hangt nogal wat af van het individu ook namelijk
...... maar laten we dat gevoegelijk even vergeten en lekker doorgaan met one-liners die lekker bekken .... gewoon omdat het so popie jopie is, en dat t mensen kwetst en soms - ach jammer dan, boeien....... ik tref ie houding steeds vaker aan hier,
beetje jammer ,..... niet alles is zwart wit.
Als er hier dan nog wilde (dus niet verwilderde, want verwilderde katten horen mijns inziens ook niet in de natuur) katten voorkwamen, oké. Maar de katten die ik hier op straat zie rondlopen en soms ook in onze tuin betrap, zijn huiskatten. Ze hebben een belletje om, of een bandje zonder belletje, of je ziet ze regelmatig bij mensen binnen achter het raam zitten. Wilde katten komen bij mijn weten alleen in Zuid-Limburg voor, en ik denk niet dat die midden door de dorpen en steden lopen. Wat je in de rest van Nederland ziet, zijn huiskatten of verwilderde huiskatten.
Ik had het over zoiets als een plas tegen de heg aan al dan niet per ongeluk, heb dit soort situaties nooit ene kleinigheid genoemd.... moet ook wel zeggen dat er hier geen mensen zijn met een volière gewoon niet meer in de tijd dat mijn ouders nog leefde was dat wel en vaker zo, mijn vader had er zelf ook een een met kanaries en een met parkieten in alle soorten en maten , en we hadden een of 2 kat( ten) , .... en eigenlijk ging dat prima... .Nanna schreef:Maar watvoor jou een kleinigheid is is voor een ander een big deal.
Verderop woonde een oud dametje (is inmiddels overleden) die er plezier in had vogeltjes te houden in haar volière in de tuin. Waar keer op keer katten inhingenDat zorgde voor stress bij de vogeltjes en een hoop dode vogeltjes. Ik vind dat niet een kleinigheid waar je je maar overheen moet zetten hoor.
Ja, vroeger hadden veel mensen een kat als ongedierteverdelger maar die tijden zijn voorbij. We wonen nu veel dichter op elkaar en we hebben maar rekening met elkaar te houden. Iedereen mag van mij een kat hoor maar ik blijf vinden dat je dan je tuin maar goed af moet zetten zodat hij er niet uit kan. Of je moet echt op de ruimte wonen, dan kan een loslopende kat wel.
Nou feitelijk ze lullen maar een eind weg, ( dat soort stress is zo ongezond) .... doen ze toch wel ( reken er maar op ) en is ook feitelijk niet belangrijk , ik leef mijn leven niet voor hun en zij niet voor mij en ik heb niet deze leeftijd bereikt om me van dat soort dingen überhaupt nog iets aan te trekken . je doet het toch nooit goed dus fuck itNanna schreef:Ik lig ook niet wakker van een plas in mijn voortuin, als dat per ongeluk eens gebeurt. Maar veel mensen wel, dat is nou eenmaal zo. DUS mogen mijn honden nergens in een tuin pissen. Ze gaan strak aangelijnd mee naar het bos en er wordt onderweg niet gepist. Omdat ik er niet zo mee zit wil dat toch niet zeggen dat dat voor een ander dan ook maar moet gelden?
We wonen nu eenmaal dicht op elkaar in NL en we hebben het er maar mee te doen. En ik heb vier honden, soms met logees erbij nog meer en ik heb absoluut geen trek in gelul achter mijn kont aan.
wat niet weg neemt dat ik heel veel voorkom en de rest jammer dan een regenbui doet een heleboel goed en dit is Holland en het kan hier heerlijk plenzen .. Als er rotzooi in het oppervlakte water zit is het geen honden zeik maar rotzooi uit onze kleding, en medicijn resten van mensen die ze uitzeiken . en die zijn nog heel veel erger enz . maar goed dat weten ze dan weer niet want je ziet t niet....Misschien vond hij het wel lekker weet jij veel,hewi schreef:Mijn buren hadden trouwens gewoon stroomdraden om de volière. Deden ze niet nog een keer .
Behalve buurtkat rambo. Die kickte erop geloof ik
ik denk dat als je googelt dat je best een nummer van een dierenambulance kunt vinden.... mocht het nodig zijn zelfs al sta je in niemands land Daar ging het niet om. Er werd gezegd " GoogleS@ndr@ schreef:nee dat is waar, maar als ze weten waar hij ligt kunnen ze hem de dag erna toch ophalen, misschien is hij gechipt
Mijn moeder heeft haar schutting helemaal met prikkeldraad en andere rotzooi volgehangen om die beesten uit haar tuin te houden. Zij hoeft geen andermans katten in haar achtertuin die daar pissen en poepen, vissen uit de vijver halen, de hele zooi. In de voortuin worden de planten kapot gepist, leuk, moet maar kunnen. Nou nee, dus niet.S@ndr@ schreef:Nou feitelijk ze lullen maar een eind weg, ( dat soort stress is zo ongezond) .... doen ze toch wel ( reken er maar op ) en is ook feitelijk niet belangrijk , ik leef mijn leven niet voor hun en zij niet voor mij en ik heb niet deze leeftijd bereikt om me van dat soort dingen überhaupt nog iets aan te trekken . je doet het toch nooit goed dus fuck itNanna schreef:Ik lig ook niet wakker van een plas in mijn voortuin, als dat per ongeluk eens gebeurt. Maar veel mensen wel, dat is nou eenmaal zo. DUS mogen mijn honden nergens in een tuin pissen. Ze gaan strak aangelijnd mee naar het bos en er wordt onderweg niet gepist. Omdat ik er niet zo mee zit wil dat toch niet zeggen dat dat voor een ander dan ook maar moet gelden?
We wonen nu eenmaal dicht op elkaar in NL en we hebben het er maar mee te doen. En ik heb vier honden, soms met logees erbij nog meer en ik heb absoluut geen trek in gelul achter mijn kont aan.
Echter niet iedereen heeft die, of heeft die altijd en immer bij zich.Cleva schreef:GoldenGizmo schreef:Overigens: veel mensen zeggen de dierenambulance te bellen, maar hebben jullie daar dan eigenlijk het nummer van? Ik zou dat toch eerst op moeten zoeken op internet. En je moet ook maar net weten welke dierenambulance je op welke locatie moet bellen denk ik? Er is vast geen landelijk meldnummer?
Je hebt tegenwoordig van die nieuwerwetse telefoons waar ook internet op zit.
Yep, ik wel, al jarenGoldenGizmo schreef:Overigens: veel mensen zeggen de dierenambulance te bellen, maar hebben jullie daar dan eigenlijk het nummer van? Ik zou dat toch eerst op moeten zoeken op internet. En je moet ook maar net weten welke dierenambulance je op welke locatie moet bellen denk ik? Er is vast geen landelijk meldnummer?
.Maar ik neem aan dat dat alleen de dierenambulances zijn aangesloten bij de dierenbescherming? Maar goed, ik heb maar zelden mijn telefoon bij me, alleen als ik ver van huis ga.Liesbeth schreef:Yep, ik wel, al jarenGoldenGizmo schreef:Overigens: veel mensen zeggen de dierenambulance te bellen, maar hebben jullie daar dan eigenlijk het nummer van? Ik zou dat toch eerst op moeten zoeken op internet. En je moet ook maar net weten welke dierenambulance je op welke locatie moet bellen denk ik? Er is vast geen landelijk meldnummer?
Zowel het landelijke nummer (0900 0245), als het nummer van de ambu van Overgelder (0900 9991999) bij mij in de buurt.
Ik zit veel op de weg en kom nog wel eens aangereden dieren tegen, vandaar dat ik die nummers in mijn mobiel heb staan.
Maar, zoals ik al eerder vertelde, bel ik ze niet meer voor dode dieren. Je krijgt dan te maken met bandjes en extra kosten en dat heb ik niet over voor een niet noodgeval, dan stuur ik wel een mail als ik thuis ben.
Het gaat niet om het betalen voor andermans dier. Wat mij tegenhoudt om te bellen voor een dood dier, zijn de belkosten. Starttarief, zoveel extra per minuut, naast je mobiele kosten en dan krijg je een bandje waarmee ze je behoorlijk aan de lijn houden.alinelaila schreef:Extra kosten voor een dier wat niet van jou is, is een beetje raar. Hier rijdt de dierenambulance van de dierenbescherming gewoon en hoef je niet te betalen. Over de particuliere dierenambulance hoor ik wisselende verhalen, ook wel van mensen die dus moeten betalen voor een gevonden (dood) dier.Neeltje schreef:Maar ik neem aan dat dat alleen de dierenambulances zijn aangesloten bij de dierenbescherming? Maar goed, ik heb maar zelden mijn telefoon bij me, alleen als ik ver van huis ga.Liesbeth schreef:Yep, ik wel, al jarenGoldenGizmo schreef:Overigens: veel mensen zeggen de dierenambulance te bellen, maar hebben jullie daar dan eigenlijk het nummer van? Ik zou dat toch eerst op moeten zoeken op internet. En je moet ook maar net weten welke dierenambulance je op welke locatie moet bellen denk ik? Er is vast geen landelijk meldnummer?
Zowel het landelijke nummer (0900 0245), als het nummer van de ambu van Overgelder (0900 9991999) bij mij in de buurt.
Ik zit veel op de weg en kom nog wel eens aangereden dieren tegen, vandaar dat ik die nummers in mijn mobiel heb staan.
Maar, zoals ik al eerder vertelde, bel ik ze niet meer voor dode dieren. Je krijgt dan te maken met bandjes en extra kosten en dat heb ik niet over voor een niet noodgeval, dan stuur ik wel een mail als ik thuis ben.
Mocht ik een kat aanrijden bel ik de dierenambulance. Mocht kat al dood zijn neem ik hem mee naar m'n werk (asiel) om te kijken of hij gechipt is en meld ik hem bij amivedi. Kleine moeite.
Dat zou ik oprecht nooit bedacht hebben voor ik hier op het HF actief werd. Ik kom uit een plattelandsomgeving waar je dieren netjes aan de kant legt als ze dood zijn, maar waar ze over het algemeen aan niemand toebehoren. 'In de berm bonjouren' en 'mijn pakkie an niet' dekt echt de gedachte niet waarmee ik gewend ben dode dieren na aanrijdingen weggelegd te zien worden. En er zijn meer wegen zonder hectometerpaaltjes dan metmijke schreef:
Ik vind het trouwens wel echt asociaal als mensen de kat in de berm bonjouren en verder denken van mijn pakkie an niet. Ik snap dat je zo'n beest niet bewust doodrijdt, maar echt het minste wat je kunt doen is toch wel de dierenambulance in ieder geval laten weten dat bij hectometerpaaltje zoveel een overleden kat ligt. Lijkt me ook niet bepaald veel moeite ofzo, en voor de baasjes kan het enorm verschil maken dat ze weten wat er met de kat is gebeurd. Eigen schuld dikke bult roepen vind ik ook te makkelijk geoordeeld, een kat kan ook ontsnappen of weglopen of in paniek geraakt zijn. Of ziek of wat dan ook. Dat geoordeel kan ik helemaal niks mee en ik vind het lomp.
ik ken genoeg plekken waarvan ik niet aan een onbekende uit kan leggen waar het is. Ellenlange wegen met lange stukken zonder huizen, geen zijwegen en geen bochten. 'Ja, voorbij de derde bocht na boer Jansen bij de tweede boom aan de rechterkant van de weg in het kniehoge gras.' Je hebt ook niet altijd de mogelijkheid om te stoppen. In de stad, misschien ja, een achteraf weggetje misschien ja, maar op een 80 km weg valt er weinig te stoppen en zo wel, is het met gevaar voor eigen leven. Als mensen graag willen weten wat er met hun kat gebeurt, moeten ze hem niet los rond laten lopen.-Lilo- schreef:Dat zou ik oprecht nooit bedacht hebben voor ik hier op het HF actief werd. Ik kom uit een plattelandsomgeving waar je dieren netjes aan de kant legt als ze dood zijn, maar waar ze over het algemeen aan niemand toebehoren. 'In de berm bonjouren' en 'mijn pakkie an niet' dekt echt de gedachte niet waarmee ik gewend ben dode dieren na aanrijdingen weggelegd te zien worden. En er zijn meer wegen zonder hectometerpaaltjes dan metmijke schreef:
Ik vind het trouwens wel echt asociaal als mensen de kat in de berm bonjouren en verder denken van mijn pakkie an niet. Ik snap dat je zo'n beest niet bewust doodrijdt, maar echt het minste wat je kunt doen is toch wel de dierenambulance in ieder geval laten weten dat bij hectometerpaaltje zoveel een overleden kat ligt. Lijkt me ook niet bepaald veel moeite ofzo, en voor de baasjes kan het enorm verschil maken dat ze weten wat er met de kat is gebeurd. Eigen schuld dikke bult roepen vind ik ook te makkelijk geoordeeld, een kat kan ook ontsnappen of weglopen of in paniek geraakt zijn. Of ziek of wat dan ook. Dat geoordeel kan ik helemaal niks mee en ik vind het lomp.
Als je bij mijn ouders in het dorp zou roepen dat je de dierenambulance moet gaan bellen na een aanrijding met een kat, word je finaal uitgelachen. Van de rijbaan af en klaar is daar het devies. Dus ik snap je opmerking, maar ik denk dat er grote verschillen zijn tussen woonwijken en agrarische gebieden.
Zelf heb ik 1x een kat aangereden tussen de weilanden en door de paniek van de klap bedacht ik pas een kwartier later dat ik had kunnen stoppen. Maar het was in een bocht op een verlaten en stikdonkere landweg, dus ik ben toen niet omgekeerd. In my defense, de volgende ochtend was er geen dooie kat te bekennen op dat stuk dus hopelijk is het goed afgelopen.
Ik bedoel maar. Probeer maar eens een half dode kat in een deken te houden.Cleva schreef:Ik heb jaren geleden een kitten van een week of 8 uit een sloot gepakt.nyckle schreef:Voor je zo'n half dode kat aanpakken, hebben jullie er wel aan gedacht, dat deze kat in zijn/haar doodstrijd en of pijn je behoorlijk kan verwonden?
Dat kutbeest heeft me vreselijk te grazen genomen. Echt bijtgaten van een centimeter diep en nagelsporen over mijn pols. En het is een kat dus dat ontsteekt waar je bij staat.
Ik hoef het niet mee te maken met een volwassen kater van 4 kilo.
