nyckle schreef:Cleva schreef:nyckle schreef:Voor je zo'n half dode kat aanpakken, hebben jullie er wel aan gedacht, dat deze kat in zijn/haar doodstrijd en of pijn je behoorlijk kan verwonden?
Ik heb jaren geleden een kitten van een week of 8 uit een sloot gepakt.
Dat kutbeest heeft me vreselijk te grazen genomen. Echt bijtgaten van een centimeter diep en nagelsporen over mijn pols. En het is een kat dus dat ontsteekt waar je bij staat.
Ik hoef het niet mee te maken met een volwassen kater van 4 kilo.
Ik bedoel maar. Probeer maar eens een half dode kat in een deken te houden.
Dit.
Ik heb ex-zwervers in de schuur, voor de muizen. Die katten moeten niets van mij, ik niets van hun. Ze kunnen in en uit en er staan altijd brokken. Paar weken terug zat 1 van de katten, Moortje, in het looppad. En rende niet weg. Dus ik erheen en van vlakbij bleek er een achterpoot onherkenbaar verwoest te zijn. Het enige wat ik dacht was, dierenarts! Nu! Straks is ze van schrik weer weg!
Dus ik greep Moor in haar nekvel en ze hing natuurlijk gelijk in mijn rechterhand, om zich vervolgens vast te bijten in mijn linkerhand. Gelukkig liet ze los toen ik haar in het reismandje stopte.
Met gillende spoed naar de dierenarts. De dierenarts heeft arme Moortje in laten slapen, ze was onder een maaibalk gekomen
Hand ontsmet en door naar de huisarts. Die heeft gelijk antibiotica gegeven.
De dag erna was mijn linkerhand echter 4 keer zo dik als normaal, deed wijsvinger helemaal niets meer en kwam er pus uit de wondjes. Zwaardere antibiotica, de boel open laten snijden in het ziekenhuis. Gelukkig geen opname, wat de spoedarts eigenlijk wel wou.
Nu dikke 3 week later is de ontsteking weg, maar het knokkelgewricht van mijn linkerwijsvinger is permanent beschadigd. Van een lullige kattenbeet.
Nou was het al het gedoe natuurlijk dubbel en dwars waard. Die arme Moor, wat een pijn en angst moet zij gehad hebben. Ze had gewoon acuut hulp nodig.
Maar ik heb wel geleerd niet zo maar een bange kat op te pakken.