Wat vind jij een acceptabele levensverwachting?

[mercedes2803]

Bij Tomas voelen we af en toe in de ochtend of hij nog leeft zo vast kan hij slapen, met een soort van apnoe die je de stuipen op het lijf kan jagen. Hij slaapt veel, lang, graag en diepdiepdiep.

Maar als hij dan toch wakker wordt is hij net zo blij als wij
Zijn eetlust is nog steeds prima en zijn plezier aan wandelingen ook al moeten we niet langer dan een uur lopen.
Hij hoort en ziet slecht en hij kan niet goed ophouden na het plassen, dus dat is elke dag dweilen en het terras afspuiten maar dat doen we met liefde. Ondanks de vele vetbulten en wratjes wordt hij steeds mooier en dat krijgt hij dan ook vaak te horen. Dan kwispelt zijn staart heel zachtjes als dank en worden die mooie oude ogen nog groter en liever.
Bijna 15 is hij. Ik hoopte begin van dit jaar dat hij in elk geval deze zomer nog mee zou kunnen maken, nog een zomer genieten in zijn eigen bos. En dat lukt met glans en gemak

Bovenstaande had ik PRECIES zo kunnen schrijven - van A tot Z...
Ik vind Muis ook steeds mooier worden...

Ik hoop overigens , dat als het straks zover is, dat ze dus idd een keer op het bed ligt in de ochtend en ze niet meer wakker is geworden...
Zal wel schrikken zijn, maar het zou het mooiste sluitstuk zijn van haar voltooide leventje en het pas dan precies bij hoe ze het leven nu beleefd; lekker veel, diep en lang slapen.

[mijke]

Mercedes en Marie-Josee, wat enorm liefdevol geschreven!

[Marie-Josée]

Ja ik hoop ook dat Tomas zo mag gaan, gewoon lekker languit liggend op míjn plekje op de bank waar hij nu eenmaal bij voorkeur ligt, en dan gewoon niet meer wakker worden.
Maar voor nu nemen we elk moment met hem in ons op, ruiken aan zijn vacht( vooral achter de oortjes ) , voelen zijn oude vertrouwde lijf, woelen met onze vingers door zijn hier en daar wat doffe vacht,masseren zijn poten. Net of we alles aan hem in ons hart willen etsen.
Gek is dat, van de puppytijd wil je ook optimaal genieten maar eenmaal volwassen maken ze op een vanzelfsprekende manier deel uit van je leven, of ze nooit weg zullen gaan. Maar ze gaan, en dat gebeurt altijd te vroeg. Je was er nog niet aan toe, wil dat ze jong blijven en samen met jou oud worden.
Als dat besef komt wil je de tijd stilzetten en daarom zijn die laatste jaren zo kostbaar.

[mercedes2803]

Ja ik hoop ook dat Tomas zo mag gaan, gewoon lekker languit liggend op míjn plekje op de bank waar hij nu eenmaal bij voorkeur ligt, en dan gewoon niet meer wakker worden.
Maar voor nu nemen we elk moment met hem in ons op, ruiken aan zijn vacht( vooral achter de oortjes ) , voelen zijn oude vertrouwde lijf, woelen met onze vingers door zijn hier en daar wat doffe vacht,masseren zijn poten. Net of we alles aan hem in ons hart willen etsen.
Gek is dat, van de puppytijd wil je ook optimaal genieten maar eenmaal volwassen maken ze op een vanzelfsprekende manier deel uit van je leven, of ze nooit weg zullen gaan. Maar ze gaan, en dat gebeurt altijd te vroeg. Je was er nog niet aan toe, wil dat ze jong blijven en samen met jou oud worden.
Als dat besef komt wil je de tijd stilzetten en daarom zijn die laatste jaren zo kostbaar.

Nou... je schrijft PRECIES zoals ik het ook ervaar....zo waar en het is ook intens; het hebben van een bejaarde hond
Ik zie het ook als onwijs kostbaar en daarom genieten we zo intenssss van Muis... en wat je zegt over dat woelen en voelen en ruiken; jep -herkenbaar...
Alsof je elk haartje, elk plekje in je geheugen gegrift wil hebben staan he ?

[Marie-Josée]

Ja ik hoop ook dat Tomas zo mag gaan, gewoon lekker languit liggend op míjn plekje op de bank waar hij nu eenmaal bij voorkeur ligt, en dan gewoon niet meer wakker worden.
Maar voor nu nemen we elk moment met hem in ons op, ruiken aan zijn vacht( vooral achter de oortjes ) , voelen zijn oude vertrouwde lijf, woelen met onze vingers door zijn hier en daar wat doffe vacht,masseren zijn poten. Net of we alles aan hem in ons hart willen etsen.
Gek is dat, van de puppytijd wil je ook optimaal genieten maar eenmaal volwassen maken ze op een vanzelfsprekende manier deel uit van je leven, of ze nooit weg zullen gaan. Maar ze gaan, en dat gebeurt altijd te vroeg. Je was er nog niet aan toe, wil dat ze jong blijven en samen met jou oud worden.
Als dat besef komt wil je de tijd stilzetten en daarom zijn die laatste jaren zo kostbaar.

Nou... je schrijft PRECIES zoals ik het ook ervaar....zo waar en het is ook intens; het hebben van een bejaarde hond
Ik zie het ook als onwijs kostbaar en daarom genieten we zo intenssss van Muis... en wat je zegt over dat woelen en voelen en ruiken; jep -herkenbaar...
Alsof je elk haartje, elk plekje in je geheugen gegrift wil hebben staan he ?

Ja precies. Hopelijk kun we dat nog lang doen

[Dartel]

Voor mijn honden (schapendoes) vind ik 13 toch wel het minste. En dan in goede gezondheid. Ik heb er nu rondlopen van 2, 4, 9, 11 1/2 en 14 1/2. Alleen de laatste is "oud". Ik kwam laatst een oude hond, een Golden, tegen, ja zei het baasje ze is ook al negen. Dan kijk ik naar mijn negen jaar oude Yindi en zie nog een jonge hond!

Ik vind het wel moeilijk. Vorig jaar mijn oudje van praktisch 16 in laten slapen. Maar die was al twee jaar aan het kwakkelen. Liep nog heerlijk mee, maar had toch wel wat kwaaltjes. Datzelfde zie ik nu bij de oudste, motoriek wordt wat minder, af en toe een beetje in de war. Maar eet goed, gaat nog gewoon mee op de lange wandelingen, hoort en ziet nog redelijk en is nog prima zindelijk.

Een hond die oud wordt is leuk, maar ik vind het niet leuk om te zien hoe ze langzaam aftakelen.

[M@scha]

10/12 denk ik.

lola vond ik met 9 echt te jong voor mijn gevoel.

[twinkeltje]

Mijn kleine mixen vind ik gewoon dat ze 18 of zo acceptabel

[Gittje]

10/12 denk ik. lola vond ik met 9 echt te jong voor mijn gevoel.

Ik hoop ook op 10 tot 12 voor (middel)grote honden. Iets minder voor grote & zware rassen, iets meer voor kleinere rassen.

Maar je hebt het niet in de hand. Vorige zomer hebben wij ons kruising rott x lab (52 kg) moeten laten inslapen wegens terminaal hartfalen op een leeftijd van 5 1/2 jaar. Wellicht heeft de medicatie die hij moest nemen voor z'n atopie vanaf een leeftijd van 18 maand daar wel een rol in gespeeld. Maar het kwam toch aan als een schok omdat we van veronderstelling uitgingen dat een kruising normaal sterker is dan een zuivere rashond. Niet dus!

[Persistence]

Oh, oud topic?

Wat me opviel bij de agility op Crufts was dat er regelmatig honden van 12 jaar meeliepen, ik dacht steeds ze zullen wel 12 maanden bedoelen maar nee!
En ze zagen er echt nog goed uit!
Dus ik heb gezegd dat Victor extra z'n best moet doen op de cursus

[Stapper]

Geen idee, natuurlijk wil ik dat mijn honden vrolijk en vrij oud worden maar ik heb van twee honden vroeg afscheid genomen. Rashonden gehad alles gepland, ze hadden een goed leven maar helaas. Nu een hond van een oeps nestje en het is zoals het is. Wat ik wel wil is geen spijt en dat mijn hond een top leven heeft en dat we genieten van het nu.

[smoekie]

Nell is bijna 15 en van mij mag ze nog wel even. Of ze ook nog kán is een 2e. Ze wordt inmiddels wel wat stram, is (gelukkig) wat doof (voor de bel ) maar dat is vooralsnog "alles"