In de verte zag ik haar lopen en zie haar de dijk weer oplopen. Alle honden zaten op dat moment aan de lijn, de afstand was +100 meter. Ik zie dat Laicka Bailey en mijn moeder ziet en besluit haar los te laten. Ze rent richting Bailey en stopt abrupt precies tussen ons in. Ze verstijft wat, haar staart werd hoger, ze kijkt om, haar staart zakt en ze rent terug naar mij. Toen ze bij mij was besloot ze weer te gaan kijken bleef weer halverwege staan, weer die lichte spanning en deze keer ging ze liggen. Iets wat ik nog nooit had gezien van haar
Ik ben naar beneden gelopen om haar de optie te geven er zelf omheen te gaan en op dat moment ging er een knop van herkenning om bij Laicka en spurtte ze op mijn moeder en Bailey af, eind goed, al goed.
Wat ik niet begrijp is dat ze ze niet meteen herkende, de wind stond in de rug van mijn moeder, richting mij dus ze moet die geur gehad hebben. Toen ze verder weg waren en ze Bailey nog niet gezien had gaf ze wel blijk van herkenning toen ze zijn pis rook.
Iemand een andere verklaring behalve dat ze dus haar neus niet goed gebruikte en die "vreemde" hond op afstand spannend vond? Bailey herkende ons trouwens wel op de 50 meter.
Kanttekening, Laicka is met Bailey opgegroeid, ze zien elkaar bijna dagelijks, wandelen met enige regelmaat samen en hadden voor de wandeling elkaar nog gezien in het huis van mijn ouders.



