Ik gooi ook wel snoepjes weg maar als losse oefening, niet in combinatie met het naar mij kijken dat beloon ik nog op zichzelf.DeDiana schreef:Dat is inderdaad het belangrijkste, dat ze er lol in krijgt en uit zichzelf contact/samenwerking gaat zoeken. Het geeft ook niks dat ze het nog niet snapt, zolang jullie gewoon leuk bezig zijn samen ben je al aan je band aan het werken en het kwartje valt heus wel een keer!
Het voordeel van weggooien van het brokje is dat de hond het dan even moet zoeken en er daarna dus weer een moment is dat de hond weer contact met jou maakt. Dat kun je dus heel precies clickeren.
Ik vind het ook wel heel leuk om zo bezig te zijn en leer zelf ook. Charlie is onze tweede hond maar Izzy kwam gewoon bij mensen vandaan, uit Nederland. Zij kende alles al en wij moesten alleen op elkaar in gespeeld raken en ik heb met wat dingen de puntjes op de i moeten zetten. Het gaat mij dus ook niet echt natuurlijk af, dingen aanleren, ik verzin het gewoon niet
Gisteravond op de cursus heb ik haar even vervloekt, dat irritante mormel gaat op een cursusavond om de haverklap zitten, wie gelooft mij dan nog dat ze dat thuis echt zelden doet 
Gisteravond hadden we binnen les (op een 'tafel' staan en laten betasten, tanden en keel kijken, borstelen enz.) en ze is (met buiten voor de kantine wachten tot de cursus begon erbij) wel 20 keer gaan zitten, de trut! En dat gaat eigenlijk met alles zo. Als ik met haar naar buiten wil en de riem pak komt ze vaak uit zichzelf maar soms blijft ze liggen en als ik dan 'ga je mee' zeg blijft ze gewoon liggen, ze bedenkt volgens mij niet eens dat het dan de bedoeling is dat ze op staat en naar me toe komt terwijl dit natuurlijk meerdere keren per dag gedaan wordt. Ik ben nu aan het bedenken of het dommigheid of zelfstandigheid is 
De kleine oefeningen die ik met haar doe, lijken totaal geen effect op haar te hebben. De lange lijn doe ik haar niet meer om, als ze gaat rauzen is het ruim 26 kg in volle vaart aan een 10 meter lijn, ik kan je vertellen dat mijn lichaam dat niet leuk vindt en ik betwijfel of haar lichaam het leuk vindt als ze aan het eind van de lijn is 
Soms vraag ik me af of ze ooit los gaat leren lopen (of eigenlijk leert te luisteren waardoor ze los mag lopen) maar ik hou me maar vast aan het feit dat je nooit weet hoe het zich ontwikkeld en dat alle vooruitgang in kleine stapjes gaat, soms zonder dat je het merkt.
Sommige dingen pakt ze zó makkelijk op, het niet zomaar uit de auto springen bijv. had ze na 2 keer door. Ze mocht niet op de bank in het begin (ook maar 2x hoeven zeggen), Izzy verhaarde altijd enorm en had van die korte steekhaartjes en ik wilde niet weer elke dag de hele (stoffen) bank onder de haren. Maar Charlie verhaart veel minder en heeft lange haren die je zo opzuigt en ik mis het enorm zo'n hond die lekker tegen je aanligt op de bank. Maar denk maar niet dat ze nu nog op de bank komt, als ik haar erop zet gaat ze appelig staan kijken en is ze er binnen 5 seconden weer vanaf. 
En tussen neus en lippen door ook nog even 'hier' en voilá dat deed ze ook maar gelijk 
Het is nog geen 'hier' als in van achter uit de tuin naar me toe komen als ik 'hier' roep maar wel als ik de zit en af aan het oefenen ben en wat afstand neem en 'hier' zeg dat ze opstaat en naar me toe komt. Dit kunnen we dus langzaam uit gaan breiden. Ze voert dus echt bewust de commando's uit. En ze vond het leuk, ook niet geheel onbelangrijk 
ze geven dinsdag en woensdag wel droog weer op dus er is hoop