Nu een klein winstmomentje! We hebben een nieuwe stofzuiger en Taran blaft daar ineens naar. Een soort hoog overspannen blafje. Een “ik wil wel maar ik durf niet kef”. Klinkt best lollig uit een hond van bijna 40 kilo.
Hij wilde in ieder geval nu wel de stofzuiger benaderen dus daar gebruik van gemaakt. Op de grond gaan zitten en koekjes uitgedeeld terwijl de stofzuiger aanstond. Dat ging prima. Daarna staan met de stofzuiger in de hand, ook dat vond hij geen probleem. Toen de laatste stap. Stofzuigen en ondertussen koekjes geven. Weer onzeker gedrag, af en toe terugdeinzen maar toch waren de koekjes interessanter.
Dat is een overwinning

Morgen dus een stapje terug. Beginnen met staan naast de stofzuiger en daarna stofzuigen. Kijken of ik hem zo minder bang kan krijgen. Hij hoeft geen grote vrienden te worden met het ding. Maar plassend naar buiten rennen vind ik wel erg sneu.