Boutje schreef:Ik schrik er toch wel van, al die verhalen over dit ras! Ik kom ze in het wild of op de hondenschool bij ons niet tegen en kende (is jaar of 10 geleden dus zullen wel overleden zijn ondertussen) er maar 2. Een reu en een teef en allebei super lieve rustige honden. Baasje doet opvang voor herplaatsers en ook dit is nooit een probleem geweest.
Blijkbaar zijn die dus niet meer representatief voor hun ras.
Mijn kruising was
op het oog ook een hele leuke, vriendelijke hond. Bemoeide zich niet met andere reuen, heel baasgericht en gehoorzaam.
Maar dat was onder strak appel.
In het begin heeft hij me in m'n gezicht gebeten omdat hij geen correctie accepteerde.
Mijn schuld, hij zag me op dat moment nog niet als baas en beet binnen wanneer er druk op werd gezet.
Buiten ging hij alles liever uit de weg, binnen werd het als bedreiging gezien en kon zijn tanden gebruiken hem echt niet donderen.
Andere honden schrikken daar dan van, zeker als ze tot bloedens toe bijten tijdens spel of het afbreken van een knokpartijtje.
Hij niet, hij legde die connectie niet.
Buiten speelde hij gewoon met groepen kinderen met de bal. Allemaal dolle jongetjes die hem kunstjes lieten doen en over hem heen buitelden om de bal als eerst te hebben. Geen enkel probleem.
Binnen moest ik hem in plaats van een correctie dus altijd een uitweg geven bij ongewenst gedrag. Dan rende hij grommend naar z'n plaats en ging daar liggen mokken. Ook prima.
Hij moest overheerst worden, anders ging hij jou overheersen. Z'n hele leven lang is hij blijven drukken en zoeken naar openingen om dat te doen. Ik ben dus zijn hele leven lang de politieagent geweest.
Ik heb er echt een ontzettend fijne hond aan gehad hoor. Maar daar heb ik dus geen zin meer in.
En voor henk en sonja is het simpelweg teveel gevraagd.