Het is toch eigenlijk van de zotte dat je je moet verdedigen omdat je een hond van een bepaald ras hebt. Dat je moet gaan uitleggen dat je "normaal" bent en geen aso.JYBD schreef: Volkomen mee eens.
Ik heb al een krappe 40 jaar BT en heb altijd mijn verantwoordelijkheid genomen. Tot wat fors grauw en snauw werk van mijn honden is het tot nu toe dan ook nog niet gekomen. klopklopklopophout.
Wat me dan wel stoort dat als er dan iets fout dreigt te gaan omdat Luna, in dit geval, dan weer eens besprongen wordt door een dolle niet luisterende Briard wiens baasje doodgemoedereerd achter me aan sukkelt met haar blik op haar ipod, pad of weet ik veel wat voor ding, dat ik dan de grote bek moet krijgen. Met meestal wel een opmerking in de strekking van,...het zijn ook altijd dezelfde aso´s met die aso honden. Die mensen kennen me niet maar oordelen wel over wie ik dan wel ben omdat ik een BT aan een lijn heb. Mijn man heeft een goede baan, ik heb ook een redelijke opleiding genoten, onze pubers zijn speciaal maar niet asociaal. We hebben een redelijke auto en een koopwoning. Ik gedraag me doorgaans niet als een viswijf maar toch ben ik dan opeens die aso met die aso hond omdat zij haar Briard niet bij zich wenst te houden. Dat stoort me, en nee, dat is niet genoeg reden om als Luna er niet meer mocht zijn, niet weer een hond te nemen van dit ras. Maar heel soms borrelen er bij mij, na de zoveelste belediging toch wel gedachten en woorden naar boven die me toch wel heel erg op een aso, een viswijf zouden doen lijken als ik ze ook echt zou spuien. Maar zoals ik mijn honden al die jaren redelijk in het gareel heb kunnen houden zo heb ik ook in al die jaren geleerd eigenlijk niet meer te reageren, wat anderen dan weer afdoen als ongeïnteresseerd of aso.
Mijn tante, keurige vrouw van middelbare leeftijd, is jaren geleden haar stafford(kruising) verloren aan de RAD. Achteraf kan je zeggen dat ze zich niet goed ingelezen had, geen stamboomloze had moeten nemen, maar het dier kwam op haar pad, het klikte en ze heeft haar genomen. Ze was zich van geen kwaad bewust over de RAD.
Dit was dan toevallig een staff die dus inderdaad geen vlieg kwaad deed, maar was het wel een agressieve hond geweest dan had ze zeker haar verantwoordelijkheid genomen. Ze paste ook altijd op het kooikertje van een vriendin. Die was een stuk minder sociaal en die werd dus altijd aangelijnd als er andere honden aankwamen.
Het heeft haar heel veel verdriet gedaan dat ze op deze manier haar hond is kwijtgeraakt. Maar de aso die een staff heeft als statussymbool heeft de volgende dag weer een nieuwe. Die wet treft niet de mensen waar het voor bedoeld is.




