Ik kan me in beide kampen van deze discussie vinden.
Ik heb zelf een klapkaak-aanverwante hond (bull terrier ).
En als deze er niet meer is dan komt er geen nieuwe. Juist door de argumenten die in deze discussie genoemd worden.
Maar aangezien ik achteraf woon, met een bedrijf aan huis, voel ik me wel veilig met iets indrukwekkends achter het hek. Dat hoeft niet per se een stereotype tokkie-hond te zijn (de 2 zwarte labrador reuen van de buren zijn ook behoorlijk indrukwekkend als ze hun scheur opentrekken). Mijn bull is echt een waakhond van lik-me-vestje, maar dat zie je niet aan de buitenkant. De uitstraling, daar gaat het om. Maar er komt dus zeker weten geen malteser voor mijn bull in de plaats bijv. Ik zit te denken aan een wetterhoun voor in de toekomst, superlief karakter, maar voor de onwetende toch een "gevaarlijk" uiterlijk.
Verder heb ik met de bull ook getraind op een stafford hondenschool. Veel van de cursisten daar voldeden aan de uiterlijke kenmerken waar menig mens een blokje voor omloopt (trainingspakken, gouden ketting, kale kop, tattoos). Maar zij waren allen zeer serieus bezig met hun hond en die stonden ook goed onder appèl. Ik heb daar 2 jaar rondgelopen en 1 keer heb ik meegemaakt dat er 2 honden "in elkaar klapten". Die waren binnen 5 seconden weer uit elkaar door kordaat optreden van hun eigenaren. Geen gaatjes.
Dat heb ik 100x liever dan die o zo schattige herder/husky kruising van een vriendin van me die mijn hond eens het ziekenhuis ingebeten heeft. (dat was overigens niet de schuld van het ras/kruising, maar door totaal gebrek aan opvoeding van schattige fikkie).
Maar ja, dat zie je van de buitenkant niet hè?
Al met al dus een veel te genuanceerde bijdrage van mijn kant
Daar kan je op een forum ook niet zo veel mee.