Moderator: moderatorteam
Nee maar het aminozurenpatroon van een gekookt eitje of rauw eitje blijft dezelfde.MARC_S schreef:Als een eiwit verhit wordt veranderd het gelijk van structuur, waarom denk je dat een mens doodgaat bij 42 graden lichaamstemperatuur? Het bloed stolt bij die temperatuur al behoorlijk en enzymen werken gewoon niet bij verkeerde temperatuur.Angel-eyes schreef:Lijkt me stug dat eiwitten veranderen bij normale verhitting, dan zouden alle aminozurenpatronen in de voeding veranderen bij verhitting, en daar heb ik nog nooit van gehoord, misschien bij extreme verhitting, maar zo niet.MARC_S schreef:Dat ook natuurlijk. Maar volgens mij veranderen hormonen in ieder geval wel, dat zijn toch eiwitten en die stollen als ze verhit worden waardoor ze onwerkzaam worden.jelle schreef: Veranderen die hormonen en antibiotica als je ze verhit? Zo niet, dan eten mensen ze ook, dus....
Overigens haal ik ook redelijk veel bij de eko-slager, maar dat is voor mij weer meer uit het gezischtpunt van het welzijn van het dier dat gegeten wordt.
En ik weet niet welke hormonen je specifiek bedoeld
Een eitje in heet water wordt wit en hardOok al koel je het af, een kuikentje wordt het niet meer.
Rauw niet, dat is DA-praat dat het gevaarlijk is, gekookt zijn ze wel gevaarlijk dan zijn ze hard en vlijmscherp als ze breken, rauw niet...dan zou iedere wolf of hyena ook doodgaan in een botje, en die slikken flinke botten wegDebbieK schreef:Dat is mij ook altijd verteldTrina schreef:waarschijnlijk heb ik een onderwerp gemist, want kippenvleugels
zijn die botjes niet levens gevaarlijk????
De aminozuren blijven wel hetzelfde, de structuur en bouw en dus de werkzaamheid van de eiwitten (opgebouwd uit die AZ) niet, die valt uit elkaar met verhittingAngel-eyes schreef:Nee maar het aminozurenpatroon van een gekookt eitje of rauw eitje blijft dezelfde.MARC_S schreef:Als een eiwit verhit wordt veranderd het gelijk van structuur, waarom denk je dat een mens doodgaat bij 42 graden lichaamstemperatuur? Het bloed stolt bij die temperatuur al behoorlijk en enzymen werken gewoon niet bij verkeerde temperatuur.Angel-eyes schreef:Lijkt me stug dat eiwitten veranderen bij normale verhitting, dan zouden alle aminozurenpatronen in de voeding veranderen bij verhitting, en daar heb ik nog nooit van gehoord, misschien bij extreme verhitting, maar zo niet.MARC_S schreef: Dat ook natuurlijk. Maar volgens mij veranderen hormonen in ieder geval wel, dat zijn toch eiwitten en die stollen als ze verhit worden waardoor ze onwerkzaam worden.
En ik weet niet welke hormonen je specifiek bedoeld
Een eitje in heet water wordt wit en hard
En welk probleem moet dat dan geven?Je krijgt net zo je eiwitten binnen, al neem je allemaal onafhankelijk, je krijgt ze gewoon binnen, zowiezo zijn de meeste natturlijke bronnen(op ei na niet compleet)dus moet je ze toch wel aanvullen.MARC_S schreef:De aminozuren blijven wel hetzelfde, de structuur en bouw en dus de werkzaamheid van de eiwitten (opgebouwd uit die AZ) niet, die valt uit elkaar met verhittingAngel-eyes schreef:Nee maar het aminozurenpatroon van een gekookt eitje of rauw eitje blijft dezelfde.MARC_S schreef:Als een eiwit verhit wordt veranderd het gelijk van structuur, waarom denk je dat een mens doodgaat bij 42 graden lichaamstemperatuur? Het bloed stolt bij die temperatuur al behoorlijk en enzymen werken gewoon niet bij verkeerde temperatuur.Angel-eyes schreef: Lijkt me stug dat eiwitten veranderen bij normale verhitting, dan zouden alle aminozurenpatronen in de voeding veranderen bij verhitting, en daar heb ik nog nooit van gehoord, misschien bij extreme verhitting, maar zo niet.
En ik weet niet welke hormonen je specifiek bedoeld
Een eitje in heet water wordt wit en hard
Het probleem is dat ze minder goed verteerd worden, d.w.z dat er minder wordt opgenomen en dat levert dus weer meer afvalstoffen. Uit onderzoek is gebleken dat de verteerbaarheid van aminozuren tot wel 38% kan afnemen wanneer de eiwitten langer worden verhit dan 5 minuten. Ook blijkt dat de kwaliteit van het eiwit door verhitting afneemt.Angel-eyes schreef:En welk probleem moet dat dan geven?
Dat zijn alleen aminozuren die in tablet vorm bestaan, die worden onder verhitting geproduceerd en zijn vaak niet opneembaar of hooguit voor voor 40% opneembaar, een gekookt ei of rauw ei is in beiden gevallen binnen een uur(dacht 40 minuten) uit je maag, ligt gewoon eraan of het snelle of langzame zijn, melkeiwitten die niet gekookt zijn worden ook minder snel afgebroken, een gekookt ei is veel en veel sneller afgebroken dus die theorie gaat niet op, en rauw vlees is van alle dierlijke eiwitten het minst snel afgebroken.Bij een dier gaat dit dus nog sneller allemaal.Rosita schreef:Het probleem is dat ze minder goed verteerd worden, d.w.z dat er minder wordt opgenomen en dat levert dus weer meer afvalstoffen. Uit onderzoek is gebleken dat de verteerbaarheid van aminozuren tot wel 38% kan afnemen wanneer de eiwitten langer worden verhit dan 5 minuten. Ook blijkt dat de kwaliteit van het eiwit door verhitting afneemt.Angel-eyes schreef:En welk probleem moet dat dan geven?
Geef mij maar lekker rauw
Groetjes Rosita
Ik heb het niet over het afbreken van aminozuren, ik heb het over het verschil tussen verhit en onverhit (rauw) eiwit en de opneembaarheid. In het onderzoek van Hendriks et al. (Processing Changes Cat Food Protein Quality, J. Anim. Sci. 1999. 77:669-679) hebben ze voer gemaakt met 60% dierlijk eiwit, bestaande uit kip, rund en vis en dit hebben ze in proef (A) rauw gelaten, (B) 5 minuten gekookt, (C) 10 minuten gekookt, (D) 15 minuten gekookt en (E) 25 minuten gekookt. Vervolgens hebben ze de hele zooi aan ratten gevoerd en daarna de verteerbaarheidscoëfficient gemeten. Deze was het hoogst in proef A en nam in B,C, D en E steeds meer af.Angel-eyes schreef:Dat zijn alleen aminozuren die in tablet vorm bestaan, die worden onder verhitting geproduceerd en zijn vaak niet opneembaar of hooguit voor voor 40% opneembaar, een gekookt ei of rauw ei is in beiden gevallen binnen een uur(dacht 40 minuten) uit je maag, ligt gewoon eraan of het snelle of langzame zijn, melkeiwitten die niet gekookt zijn worden ook minder snel afgebroken, een gekookt ei is veel en veel sneller afgebroken dus die theorie gaat niet op, en rauw vlees is van alle dierlijke eiwitten het minst snel afgebroken.Bij een dier gaat dit dus nog sneller allemaal.
Ja dat weet ikAngel-eyes schreef:En ik geef zelf ook rauw
Oh oke...dat van het ijzer wist ik niet, dacht eigenlijk dat het minimaal was het verlies?Dus niet!Rosita schreef:Ik heb het niet over het afbreken van aminozuren, ik heb het over het verschil tussen verhit en onverhit (rauw) eiwit en de opneembaarheid. In het onderzoek van Hendriks et al. (Processing Changes Cat Food Protein Quality, J. Anim. Sci. 1999. 77:669-679) hebben ze voer gemaakt met 60% dierlijk eiwit, bestaande uit kip, rund en vis en dit hebben ze in proef (A) rauw gelaten, (B) 5 minuten gekookt, (C) 10 minuten gekookt, (D) 15 minuten gekookt en (E) 25 minuten gekookt. Vervolgens hebben ze de hele zooi aan ratten gevoerd en daarna de verteerbaarheidscoëfficient gemeten. Deze was het hoogst in proef A en nam in B,C, D en E steeds meer af.Angel-eyes schreef:Dat zijn alleen aminozuren die in tablet vorm bestaan, die worden onder verhitting geproduceerd en zijn vaak niet opneembaar of hooguit voor voor 40% opneembaar, een gekookt ei of rauw ei is in beiden gevallen binnen een uur(dacht 40 minuten) uit je maag, ligt gewoon eraan of het snelle of langzame zijn, melkeiwitten die niet gekookt zijn worden ook minder snel afgebroken, een gekookt ei is veel en veel sneller afgebroken dus die theorie gaat niet op, en rauw vlees is van alle dierlijke eiwitten het minst snel afgebroken.Bij een dier gaat dit dus nog sneller allemaal.
In een soortgelijk onderzoek van Sarwar et al. (Influence of feeding heat processed proteins on growth and protein and mineral status of rats, Adv Exp Med Biol 1999;459:161-77) hebben ze i.p.v. dierlijk eiwit plantaardig eiwit (melk en soya) genomen. Daar bleek uit dat er tijdens het verhitten meer lysinoalanine ontstaat (lysinoalanine is een onnatuurlijk eiwit). Het ontstaan van lysinoalanine ging gepaard met significant verlies van eiwit. Ook had het koken een negatief effect op de kwaliteit van het eiwit, gemeten aan de hand van de groei van de ratten. Verder bleek dat de hoeveelheid ijzer in de lever bij de ratten die verhit eiwit kregen de helft te zijn dan die van de ratten die het eiwit rauw kregen. De hoeveelheid koper in de lever was zelfs drie keer zo weinig. Ook was de hoeveelheid ijzer in de nieren ook lager voor de groep ratten die alleen verhit eiwit kregen.
Ja dat weet ikAngel-eyes schreef:En ik geef zelf ook rauw
Groetjes Rosita
Ja, dat kloptmemo schreef:'t is toch iets wat de barf-bobo's al heel lang zeggen (en de oude boeken ook schrijven: bijv. Donath)?
Ook Pottenger had toch al vergelijkbaars geconstateerd?
. Alleen zijn dit redelijke recente studies, mensen kunnen nu dus niet beweren dat het niet klopt (of alleen een aanname en geen feit). Dit zeggen ze wel vaak als er geen onderzoek naar is gedaan (b.v. Billinghurst verwijst in zijn boek 'give your dog a bone' hoofdzakelijk naar boeken van andere i.p.v naar resultaten van onderzoeken) en de auteur uit ervaring/kennis spreekt of wat hij/zij van andere heeft gehoord. Daarnaast kunnen ze ook niet zeggen dat het onderzoek niet goed is uitgevoerd gezien de eisen tegenwoordig veel hoger liggen dan tig jaar geleden (zoals dat wel over het onderzoek van Pottenger wordt beweerd). Een beetje barf-bobo heeft dit natuurlijk niet nodig, hij of zij ziet de logica er gewoon van in .
.....wordt steeds gekker met die lui...